Tariş’e doğru giden yolda incir-6

Aydın Kooperatif İncir Müstahsilleri Anonim Şirketi’nin kurucuları;

Aydınlı Hafız Mustafa Efendi

Hızırbeğliden Hacı Mehmet Ali Efendi

Yeniköy’den Molla Hüseyin

Germencik’ten Hacı Karaca oğlu İsmail

Aydın’dan Mumcuzade Ali Efendi

Balatçık’tan Kara Çavuş oğlu Mustafa

Tekeli’den Küçük Mehmed

Elengüllü’den Hacı Hüdaverdi Efendi

Cambazzade Ahmet Efendi

Germencik’ten Adalı Halil Efendi

Mevlevi şeyhi Nakip Efendi

Elengüllü’den İçilli Kadir

Mursallı’dan Koca oğlu Yani

Balatçık’tan Mehmet Efendi

Erbeyli’den Sarı Hüseyin Ağa

Erbeyli’den SarızadeAhmet Beğ

Erbeyli’den Sarızade Ali Efendi

Germencik’ten Tahsildar Hafız Mehmed Efendi

Karapınar’dan Hafız Hüsnü Efendi

Tekeli’den Çerkez Ömer Ağazade Hüseyin Bey

Hızırbeyli’den Yahya Efendi

Aydın’dan Manolaki Zahariyu Efendi

Naibli’den Semerci Mehmet Efendi

Germencik’ten Hacı Ömer Ağa,

Balatçık’tan Hafız Mehmet Sabri Efendi

Dereköyü’nden Ali Efendi

Gümüş’ten Delibaşoğlu Ali

Balatçık’tan Akkaş Oğlu Hasan Hüseyin

Gümüş’ten Hacı Oğlu Hüseyin

Aydın’dan Lefteraki Mihalidi

Karapınar’dan Kozma Oğlu Yovan

Aydın’dan Hükkamzade Hacı İbrahim Efendi yer almıştır(176).

Listeyi incelediğimizde- Aydın Kooperatif İncir Müstahsilleri Anonim Şirketi milli bir amaçla kurulmasına rağmen-İzmir’deki tröst kurma teşebbüsünde bulunan tekelci gayri Müslim zihniyetle işbirliği halinde bulunan Aydın’dan Lefteraki Mihalidi, İncirliova’dan Kozma Oğlu Yovan, Aydın’dan Manolaki Zahariyu Efendi gibi yerli tüccarların yer alması idi. Bu da XIX. Yüzyılda azınlıklar, gayri Müslimler ve yabancılar için çıkarılan pek çok kanunun gereği ve Batılı ülkelerin ve ticari kuruluşların küçümsenemez etkisinden doğan bir çekingenliğin sonucu olsa gerektir.

Savaşın ağırlığı üretimdeki etkisini 1917 ve 1918 yıllarında daha derinden hissettirmektedir… İncirde 1917’de düşüş yaşanmakla beraber 1918’de tekrar yükselerek 1914 üretimini yakalamaktadır(177).

Kurtuluş Savaşı yıllarında sağlıklı bir incir üretiminden söz etmek mümkün değildir. İncir yetiştirme alanları olan Büyük Menderes’in kuzeyindeki Kızıldere Ortaklar arasındaki yaklaşık 120 km.lik alanın tamamı Yunan işgali altında kalmıştı. Üretici kesim olan incir üreticisi Türk köylüsünün çok büyük çoğunluğu Yunan işgali ile beraber, Çine, Muğla, Denizli, Tavas, Sarayköy, Babadağ, Isparta ve Burdur gibi işgal dışı bölgelere göç etmişti.