Cumhuriyetin ilk yılları incir açısından pek parlak sayılmayan yıllardır. Yeni cumhuriyet savaştan çıkmış halk için ard arda yeni ekonomik hamlelerle refahı artırma gayretindeyken, ihracat istenilen düzeylere yükseltilememiştir. Tarım ürünleri üretimindeki yetersizlik ihracatı da olumsuz olarak etkilemekteydi.
1928 yılında Türkiye’nin ihracat rakamı 173 milyon 537 bin Türk Lirası olup bu rakamın 127 milyon 379 bin Türk Lirasını tarım ürünlerinden sağlanmaktadır. İncirin ihracatından elde edilen ihracat geliri 4 milyon 888 bin Türk Lirası olup genel ihracat içinde yüzde 0,28,tarım ürünleri arasında ise yüzde 0,38’e tekabül etmektedir (198).
1929–1930 dünya ekonomik bunalımından Türkiye'de etkilenmektedir: Bu da tüm tarım ürünlerinde olduğu gibi incir fiyatlarını olumsuz olarak yansımaktadır.
Şevket Süreyya konu ile ilgili olarak:
“1929 senesi Teşrin aylarında başlayan dünya buhranının en büyük tezahürü cihanda bütün emtia üzerindeki keskin fiyat düşüşleridir. Bu fiyat düşüşleri evvela gıda maddeleri ile ham maddelerde (yani sanayide kullanılan ham maddeler. Pamuk, yün, deri, maden ve saire gibi)görüldü… Fakat asıl mühimi şu ki bizim ihracat maddelerimizdeki bu fiyatsızlaşma, yalnız cihan buhranıyla başlamış bir fiyatsızlaşma değildir. Bizim birçok ihracat maddelerimiz daha 1926 senesinden itibaren fiyatlarından muntazaman kaybetmeye başladılar. Mesela 1923’den itibaren zirai ihtiyaç maddelerimizin, ihracat kıymetlerine göre vasatî seyrini görelim”(199).
Bu listede 1923–1930 yılları arasında tütün,(Türk, Bulgar, Yunan tütünleri karşılaştırılmalı olarak ihracat fiyatları verilmektedir.),pamuk, üzüm, afyon, fındık, yün, tiftik ve kuru incir ihracat fiyatları sunulmaktadır. Tütünde Yunan ve Bulgar tütün fiyatları düşmezken, hatta Yunan tütünü 1925’ta 58 cent iken 1929’da 103,2 cente yükseldiği; aynı yıllarda Bulgar tütününün de 50,5 centten 103 cente yükseldiği görülmektedir. Bunun yanında Türk tütünü ise aynı yıllarda 94,8 centten 61,7 cente düşmektedir. İncirde rakipsiz olmamıza rağmen incir fiyatları da dramatik bir şekilde değer yitirmiştir(200).
Yıl İhracat Fiyatı(Krş.)
1923 25
1924 30
1925 37
1926 25
1927 14
1928 17 (201).
1929 Aydın’da incir üretim miktarları yıllara göre değişiklikler gösterirken en düşük üretim 1942–1943 iş yılında gerçekleşmiştir. Bunun da nedeni 1942–1943 yılı kışının son yüzyılın en soğuk kışı olarak seyretmesi ve incir ağaçlarının büyük bir bölümünün kurumasıdır. İncir rekoltesinin 50 000 ton seviyesini aşması için aradan 18 yıl geçmesi gerekmekteydi. En yüksek üretime ise 63 bin ton ile 1982–1983 iş sezonunda rastlamaktayız.1937–1992 yılları arasında incir üretim miktarı aşağıdaki listede olduğu gibi seyretmiştir:
1930 İş Yılları Rekolte(ton)
1931 1937-1938 34 000
1932 1938-1939 36 000
1933 1939-1940 40 000
1934 1940-1941 40 000
1935 1941-1942 40 000
1936 1942-1943 14 000
1937 1943-1944 20 000
1938 1944-1945 24 000
1939 1945-1946 26 000
1940 1946-1947 26 000
1941 1947-1948 29 000
1942 1948-1949 30 000
1943 1949-1950 19 000
1944 1950–1951 22 000
1945 1951–1952 27 000
1946 1952–1953 27 000
1947 1953–1954 31 900
1948 1954–1955 28 500
1949 1955–1956 29 745
1950 1956–1957 36 400
1951 1957–1958 35 000
1952 1958–1959 37 000
1953 1959–1960 32 000
1954 1960–1961 50 000
1955 1961–1962 50 930
1956 1962–1963 48 720
1957 1963–1964 49 104
1958 1964–1965 43 365
1959 1965–1966 49 616
1960 1966–1967 50 790
1961 1967–1968 49 420
1962 1968–1969 43 865
1963 1969–1970 48 800
1964 1970–1971 48 565
1965 1971–1972 49 260
1966 1972–1973 49 050
1967 1973–1974 43 700
1968 1974–1975 42 500
1969 1975–1976 51 580
1970 1976–1977 60 063
1971 1977–1978 43 200
1972 1978–1979 45 000
1973 1979–1980 52 000
1974 1980–1981 57 000
1975 1981–1982 60 000
1976 1982–1983 63 000
1977 1983–1984 58 500
1978 1984–1985 45 000
1979 1985–1986 55 400
1980 1986–1987 55 800
1981 1987–1988 49 000
1982 1988–1989 50 000
1983 1989–1990 49 500
1984 1990–1991 46 500
1985 1991–1992 49 800 (202).
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.