Anadolu toprakları farklı coğrafi yapı ve çeşitli iklim özellikleri dolayısıyla pek çok meyve çeşidinin yetiştirilmesine fırsat vermekteydi.
Meyve ve sebze çeşitlerini tahrir defterlerinde ayrıntılı olarak görebilmekteyiz.Tahrir defterlerinin yazılmasında amaç tarımı ve üretimi vergi kaydı altına almaktır. Sebze ve meyve vergileri bu defterlerde öşr-i meyve, öşr-i bostan, öşr-i sebze veya öşr-i meyve ve sebze şeklinde kaydedilmiştir.
Tahrir defterlerinde bazı sebze ve meyveler şu adlarla verilmiştir:
Sebze: Sebzevat,
Ceviz:Cevz,
Soğan: Piyaz,
Üzüm:Bağad,kürüm,
Meyve:Meyve,mive
Bostan:Bostan,
Bezelye:Bezelye,
Narenciye:Narence,turunç,
Armut:Emrud,
Zeytin:Zeytün
Harnup:Harnup,
Havuç: havuç,
İncir:İncir,Tin,
Kavun:Kelek,
Badem:Badem.
Bunların dışında, böğürtlen, erik, alıç, ayva, çilek, dut, elma, fıstık, hurma, fındık, keçi boynuzu, karpuz, şeftali, kestane, kiraz, mandalina, limon,üvez,muşmula,zerdali gibi pek çok çeşitte meyve yetişirdi.
Sebzelerden ise asma kabağı, bal kabağı, börülce, fasulye, tere, dereotu, ebe gümeci, fasulye, hıyar, Enginar, Hisarcık kurusu,maydanoz,marul,ıspanak,kişniş,kuzu kulağı, karnabahar, patlıcan, nane,
Bunların dışında Osmanlı Anadolu’sunda yaklaşık 80 çeşit meyve ve sebzenin üretildiği tespit edilmiştir
Temettüat defterlerinde üretilen meyveler için değişik terimler kullanılmıştır.
Anadolu’da üzümden başka birçok meyve çeşidinin ziraatı yapılmaktadır. Bağcılığın haricindeki meyve grubuna giren ürünler tahrir ve temettüat defterlerine öşr-i badem, öşr-i yemiş, öşr-i emrud, öşr-i cevz, draht-ı cevz, dıraht-ı kesdane, eşcar-ı kiras, gibi bazen tek tek, ürünlerin isimleri ve bunlardan ne kadar vergi alındığı, bazen de öşr-i meyve, öşr-i meyve ve bostan, eşcar-ı cevz ve armud, koz ve kesdane, pırasa ,lahana,semizotu,bamya,turp biber.
Listede neden domates yok derseniz;domates 1910 yılından sonra Osmanlı tarafından tanındı.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.