Bitki büyüme ve gelişimi için bir mikro-besleyici olan bor, 16 temel bitki mineralinden birisidir. Toprağın üst tabakalarındaki borun kaynağı çürümüş bitki dokularıdır. Bor, fotosentez miktarını, köklerin büyümesini ve havadan emilen karbondioksit miktarını artırır. Hücre çeperinin sağlam yapıda bulunmasında temel rol oynar. Ancak çok yüksek miktarda bulunması bitki için zehirli etki de yapabilmektedir. (77)
Bor, topraklarda 2-200 ppm arasında değinen oranda bulunur. Bitkiler bu miktarın % 5’inden daha az kısmını kullanabilir. Sulama suyunda normal şartlar altında en fazla 0,5 mg/L oranında bulunmalıdır. Bora karşı hassas bitkilerde 0.5-1.0 mg/L’de zararlı olabilmektedir. Bora dayanıklı bitkiler için ise 4 mg/L’nin üstü zararlıdır. (78)
Bor noksanlığına; asma, elma, zeytin ve pamuğun duyarlı, bezelye, çeltik, soya, çilek ve buğdayın ise dirençli oldukları belirlenmiştir. (79)
NEMLİ BÖLGELERDE GEREKLİ
Japonya’ nın Koçi bölgesindeki tarımsal alanlarda 30 değişik toprak numunesi üzerinde yapılmış olan çalışma sonucunda, nemli bölgelerdeki tahıl üretimi veriminin artması için bor içeren gübreler kullanılması gerektiği tespit edilmiştir. (80)
Pakistan’da da 0,6 milyon hektar pirinç alanının bor eksikliğinden olumsuz olarak etkilendiği bulunmuştur. (81)
Borun bitki metabolizması üzerinde oynadığı önemli rollerin başlıcaları şunlardır:
a. Karbonhidrat metabolizması ve şekerin yer değiştirmesi,
b. DNA. RNA ve bitki hormonlarının sentezi,
c. Hücre çeperinin oluşumu,
d. Doku oluşumu,
e. Bitki içerisinde kararlı bileşiklerin oluşumu.
Ayrıca fazla bor içeren gübrelerin kullanılması durumunda zehirleyici etkilerin ortaya çıkabileceği de belirtilmektedir. (283)
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.