İçinde bulunduğu üretim,pazarlama zorluklarına rağmen Türk çiftçisinin diğer kesimlere göre daha dayanıklı ve sabırlı bir aile yapısına sahip olması Türk Tarımı ve sürdürülebilir gıda üretimi için bir avantajdır.
Ancak bu sonuç politikacı ve bazı devlet üst bürokrasisi tarafından Türk Tarım sektörünün üretici ayağının bu üstün özelliği “zafiyet” olarak değerlendirilmekte ekonomik kararlar alınırken bu kesim ihmal edilerek arka saflara atılmaktadır.
Gerçekte ise Türk Tarımının üretici kesiminin desteklenmesi Türkiye Cumhuriyetinin varlığı ile doğrudan ilgilidir.Hiç bir sanayileşmiş ve gelişmiş batı ülkesi yöneticisi Türk insanının aç kalması halinde üzüntüye kapılmayacaktır.
“Türkiye’nin ithalata dayalı gıda tüketimi yüksek ülkelere yakın olması, artan tarımsal üretim potansiyeli için önemli dış ticaret fırsatları sunmaktadır. Bir ülkenin tarımsal üretimi o ülkenin nüfus ve gelir artışının neden olduğu gıda talebi artışından hızlı artıyorsa, tarım sektörünün durgunluk yaşamaması için bu ülkenin tarımsal üretim fazlalığını ihracatla eritmesi gerekmektedir.”
“Türkiye tarımının tüm bu avantajlarına önemli gen kaynakları ve kadim tarım kültürü potansiyeli de ilave edilirse, geriye sadece büyüyen bir ekonomiye sahip olmanın yanında doğru tarım politikası eylemleri oluşturmak ve disiplinli bir şekilde bu politikaları sahada uygulamak kalmaktadır. Verimliliğin artırılması, işletmelerin ekonomik büyüklüğe ulaştırılması, daha ileri tarım teknolojilerinin kullanılmasını teşvik için var olan tarımsal desteklerin ve ilgili politikaların daha iyi kurgulanarak sahada daha etkin bir şekilde yürütülmesine yönelik çabaların artırılarak sürdürülmesi çok önemlidir. Bunun yanında ülke ekonomisindeki gelişmenin devam etmesi ve dolayısıyla tarım dışında kalan yüzde 94’lük ekonomideki büyümenin sürükleyici gücünü tarım sektörünün arkasına almasının gerekliliğini de unutmamak gerekmektedir.”
“Çoğu üretim alanındaki düşük verimlilik ve iyileşmeye açık ekonomik olmayan küçük işletmeler gibi Türkiye tarım sektörünün yapısal sorunlarının –dezavantaj gibi düşünülse de– çözülmesi sektörün gelişmesi için önemli fırsatlar oluşturmaktadır. Özellikle hububat, et, süt ve şeker pancarı gibi temel ürünlerin üretiminde verimlilik gelişmiş ülkelerin gerisindedir. Aynı zamanda tarım işletmelerinin çoğu kendi şartlarında ekonomik üretim yapabilecek yeterli büyüklükte değildir. Bu ve benzeri olumsuzlukları giderecek sonuç alıcı gayretler tarımsal üretimin hızla artmasına neden olacaktır.”
“Türkiye, 2023 vizyonu doğrultusunda ilk beşte olmayı hedeflemektedir. Bu amaca ulaşmak için hedeflenen üretim artışı, yurt içinde artan gıda talebinden her hâlükârda fazla olacağından tarım sektöründe üretim fazlalığına neden olmadan ancak tarımsal ihracatın artırılmasıyla sağlanabilecektir. Bu anlamda gıda açığının yüksek olduğu ülkelere yakınlık büyük bir avantaj sağlamaktadır. “
Kaynak:SETA, Türk Tarımına Yeniden Bakış
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.