Daha önceleri pek çok defa verdiğimiz bir örneği tekrarlayalım:
“Bazı üretim biçimlerinin ve ürün dağılımının planlanması yazılı belgelere göre olmayabilir.Akıl,mantık ve tecrübe ışığında hangi tarım ürününün nerede yetişeceğine üretici kendi aklı ile karar verebilir.”
Ancak bu tespit ,tarımda geliri kâr’da olan ülke ve toplumlar için geçerlidir.
Bizde ise sorunun kaynağında kâr etmemek yatmaktadır.Zarar eden üretici arayış içerisindedir.
Fransa’da özellikle tüm AB uygulamalarında olduğu gibi…
AB mevzuatına göre 1970 yılından beri bağlar, ‘tavsiye edilen’ ve ‘izin verilse de tercih edilmeyen bağlar’ olmak üzere iki kategoriye ayrılmıştır. Fransa şarapçılık açısından önemli bölgelere sahip olup, Loire bölgesi bunlardan birisidir. Fransa’nın orta batısından başlayıp Atlantik kıyılarında Nantes şehrine kadar uzanır. Rönesans çağı şatoları, yumuşak, güneşli iklimi ve meyvemsi şarapları ile Fransa’nın en fazla çeşitliliğe sahip bölgesidir. Yörenin şarapları esas olarak beyaz sek olmakla birlikte, burada tatlı ve köpüklü şaraplar da üretilmektedir.
Ve hiçbir Fransız bağcı Loire bölgesi’nde kırmız şarap üretmeyi, bu çeşit bir üzüm dikmeyi düşünmez.
Biz de ise Konya’da, tropik bir ürün olan “ejder meyvesi” yetiştirmeyi düşünen ve teşebbüs eden üretici mevcuttur.
Türk Tarımında üretim ve ürüne göre saha planlaması bulunmamaktadır.Üretici her istediği araziye aklına gelen her ürünü ekmekte ve dikmektedir.
Artık bunun önüne geçilmelidir.
Sayın Prof.Dr.Fahri Yavuz ve Şerif Dilek tarafından “TÜRK TARIMINA YENİDEN BAKIŞ” adı altındaki çalışmada şu paragrafa dikkatinizi çekmek istiyorum:
“Arz açığı olan tarla ürünlerinin üretildiği taban araziler yerine eğimli marjinal arazilerde meyve bahçelerinin tesisi sağlanmalıdır.
Geleneksel ihraç ürünlerinde organik tarıma geçilerek katma değeri daha yüksek sağlıklı ürün imajıyla Türkiye’nin uluslararası tarım ticaretindeki pazar payı artırılabilir.
Gelirin ve mevsim dışı tüketim alışkanlığının artması nedeniyle alternatif enerji kaynaklarından yararlanarak örtü altı üretim artırılmalıdır.
Süs bitkilerinde devam eden dış ticaret açığının giderilmesi için kamu elindeki kullanılmayan nitelikli arazilerin uzun dönemli kiralamalarla süs bitkileri üreticilerine tahsisi önem arz etmektedir.
Ayrıca istenen miktar ve kalitede tıbbi ve aromatik bitki temini için doğadan toplama yanında Anadolu’nun biyolojik zenginliğinden yararlanılarak yetiştiriciliğin geliştirilmesine ve bu ürünlerin işlenerek katma değeri yüksek ürünlere dönüştürülmesine ihtiyaç vardır.”
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.