1927 yılında yapılan ilk nüfus sayımında Cumhuriyetin nüfusunun 13 648 000 kişi olduğu belirlenmiştir. Toplam nüfusun %47.71’ini çiftçiler (4 368 061), % 3,7’sini sanatkârlar (299 000) ve %2,8’ini de tüccarlar (257 000) meydana getirmektedir.
1927 yılında kırsal nüfusun toplam nüfusa oranı %75,8 iken; şehir nüfusu oranı ise %24,2 oranındadır. 2012 yılı nüfus sayımına göre ise kırsal alanda yasayan nüfusun toplam nüfusun %22,7’sini oluşturduğu gerçeği karşımıza çıkmaktadır. Bu da bize hala nüfusun önemli bir bölümünü oluşturan tarım kesiminin çiftçilikle geçinme konusunda olumsuz düşümdüğünü, özellikle çiftçi ailelerine mensup gençlerin tarımı terkettiklerini göstermektedir.
6 Aralık 2012 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren “6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ile birlikte büyükşehir belediyesi sınırları kırsal alanları da içine alacak şekilde il sınırları genişletilmiştir.
Bunun sonucunda da istatistikî olarak kırsal nüfus daha da azalmıştır. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) rakamlarına göre 2012 yılında % 22,7 olan Türkiye’nin kırsal nüfus oranı 2013 yılında % 8,9 olarak belirlenmiştir.
Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren tarımsal üretim hızla artmıştır. Bunun başlıca nedenleri:
İlk amaç 3 beyaz “un, şeker, bez” olarak belirlenmiş;
Tarıma dayalı sanayi öne çıkarılmış;
Tarımsal kalkınma ülke kalkınması ile eş değer görülerek pozitif bir ayrıma tabi tutulmuştur.
Aşar vergisinin kaldırılması üreticiyi hem motive etmiş hem de bu ilkel verginin kaldırılmış olmasının sonucu olarak çiftçi köylü üzerindeki vergi yükü ticaret erbabına kaydırılarak üretimin artması teşvik edilmiştir.
Vergi sistemindeki bu önemli değişiklik ziraat kesiminin kapalı iktisadi yapıdan çıkarak, nakit ihtiyacının karşılanması için zirai ürünlerin pazara yönelmesini sağlamıştır. Tarım kesiminde aşarın kaldırılması ve sonraki yıllarda ise toprak reformu için tasavvur ve çalışmalara başlanmıştır (409).
Üç beyaz ilkesinden hareketle sanayi- tarım işbirliği ve koordinasyonunun gerçekleşmesi gerekmekteydi. (NAİM ÖZDAMAR-DENGE YAZAR VE BUHARKENT MUHABİRİ)
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.