Ege Bölgesi’nde 2000 yıllık tarihi boyunca bölgede magnitüdü 4 ün üzerinde toplam 33 deprem kaydedilmiş, bunların 11 tanesi 20. yüzyıldan önce, 22 tanesi de 20. yy içinde meydana gelmiştir. Burada tarihsel depremlerin sayılarının azlığı dikkat çekmektedir ancak önceden de belirtildiği gibi, tarihsel depremlerin varlığı, büyüklüğü ve lokasyonu depremin yerleşim merkezinde verdiği hasar göz önünde bulundurularak tesbit edilir. Onun için tarihsel devirlerde sadece büyük ve şehir merkezine yakın depremler kayıt edilebilmiştir .
“Batı Anadolu deprem aktivitesi bakımından dünyanın önemli bölgelerinden biridir. Bölge, Anadolu bloğunun batıya hareketiyle ilişkili, D-B ve BKB-DGD doğrultularında gelişmiş graben sistemlerinin kontrolüaltındadır. Bu grabenlerin en aktif ve önemlilerinden birisi Denizli Havzası ile Ege Denizi arasında yaklaşık 150 km uzunluğa sahip Büyük Menderes grabenidir. Grabenin doğu ucu Denizli Havzası’nda Gediz grabeni ile kesişmektedir. Batı ucu ise Ege Denizi’ne girmektedir. Anadolu’nun iç kesimlerinden Ege Denizi’ne ulaşan önemli bir ticaret yolu olan ve bu özelliğiyle çağlar boyu önemli antik yerleşimlerin kurulduğu Büyük Menderes grabeninde tarihsel dönemlerde çok sayıda yıkıcı deprem meydana gelmiştir. Örneğin 17. Yüzyılda 1645, 1653 ve 1702 depremleri grabenin Denizli’den Aydın’a kadar uzanan kısmında etkin olmuştur. Daha sonra 1899 depremi yakın zamanda meydana gelmiş en büyük depremdir ve bu deprem birkaç metrelik düşey ötelenmeler oluşturmuştur. Bunun gibi yüzey kırığı oluşturabilecek büyüklükte tarihsel depremler graben boyunca yerleşmiş çok sayıda tarihsel yerleşim yeri ve diğer doğal yapılarda izler bırakmış ve ötelenmelere neden olmuştur.”
Büyük Menderes grabeninin kuzey sınırı boyunca yapılan detaylı araştırmalar, Neojen birimleri yamaçlarında depolanan güncel çökellerin Aydın ile Nazilli arasında faylar tarafından kesildiğini göstermektedir. Bu doğrultu üzerinde normal faylanmaya ait veriler faylanma boyunca yapılan mikrotopoğrafik haritalamalar ve ötelenme ölçümleri ile kantitatif (niceleyici) olarak ortaya konulmuştur. Yapılan ölçümlerde Umurlu-Kuyucak (Aydın) arasında fay zonunun D-B ve DKD-BGB doğrultularında uzandığı ve maksimum 15 metre toplam düşey yer değiştirme meydana getirdiği saptanmıştır. Alınan enine kesitlerde aynı sarplığının en az iki farklı kesiminde ani eğim kırıklıkları ortaya konulmuştur. Bu doğrultu üzerinde Roma dönemine ait antik bir yolun dikine kestiği fay sarplığında maksimum 10 metre düşey ötelenme ölçülmüştür. Roma dönemine ait bir diğer yolda yapılan ölçümlerde ise bu yolun 1,3 m düşey yönde ötelendiği belirlenmiştir. Arazi gözlemleri muhtemelen 1899 depremi ile ilişkili en son yüzey kırığının daha eski depremlerin yüzey kırığını takip ettiğini ortaya koymaktadır.”
Aydın ve Denizli Yöresi Tarihsel Depremleri
Yıl Yöresi Şiddeti
MÖ.304 İzmir-Aydın 7
MÖ.31 Aydın 8
MÖ.26 Aydın-Efes-Nazilli 9
MÖ.11 Aydın 8
MS 468 Aydın-İzmir-İstanköy 8
MS 1354 Denizli ?
MS 1651 Denizli 8
MS1653 Aydın Geniş Yöresi 9/10
MS1702 Denizli 8
MS 1717 Denizli 8
MS 1744 Denizli ?
MS 1847 Tire 6
MS 1848 Aydın 5
MS 1850 Aydın 6
MS 1878 Aydın-İzmir 6
MS 1885 Nazilli-Bozdoğan 6
MS 1887 Denizli 7
MS 1888 Aydın-İzmir-Ödemiş 7
MS 1895 Aydın ve Yöresi 9
MS1896 Aydın 5
MS 1898 Aydın, Aydın-Köşk 6
MS 1899 Aydın-Nazilli--Uşak-Denizli 9
MS 1899 Denizli 6
MS 1901 Denizli 6
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.