Türk tarımının içinde bulunduğu çıkmazların nedenlerini ,tarımda ileri gitmiş ülkelerin amaç,metot,teknoloji,pazarlama gibi ana unsurları karşılaştırarak bir sonuçlar bütününe ulaşmak mümkündür.
Öncelikle tarım ve gıda politikalarının oluşmasında mevcut sorunlar akılcı yöntem ve yönetimlerce çözüme kavuşturulmuştur.
Avrupa Birliği (AB) nin tarım alanında vardığı nokta bu sorunların çözümüne en yakın örnektir.
Çözümün temelinde de Avrupa’da II. Dünya Savaşı yılları sonrası ortaya çıkan gıda ve tarım ürünleri arzında meydana gelen yetersizlik yatmaktadır. Gıda arzını güvence altına alıp dışa bağımlılığı azaltmak isteyen Avrupa Birliğinin, vatandaşlarının gıda ihtiyacının Topluluk içinden karşılanabilmesi için tarımsal üretim miktarının yeterli düzeye ulaştırılıp, bu düzeyin korunabilmesi amacıyla ortak bir tarım politikası altında hareket etme arzusu yatmaktadır.
AB’nin Türkiye’nin son yıllarda uyguladığı, gıda fiyatlarını dengelemek amacı uyguladığı “ithalat politikaları” nın aksine ithalatı kısıtlayan politikalarla üretim (arz) artışını hedeflemiş ve büyük oranda başarılı olmuştur.
AB, ”Ortak Tarım Politikaları “ ile yıllar içinde değişiklikler geçirmiş olsa da genel olarak üretim standartlarını ve tarım teknolojisini geliştirmeyi, tarımsal üretim araçlarının etkili kullanımını sağlamayı, Avrupa’daki tarımsal üretimin verimliliğini artırmayı, piyasalarda istikrarı, ürün arzının güvenliğini, tarımdaki en önemli faktörlerden biri olan işgücünün optimum kullanımını, gıda güvenliğini, sürdürülebilir tarım üretimini, çevreye uyumlu üretim modelini sağlarken, geçimini tarım sektöründen elde eden kesimlerin gelirini artırmayı, tüketicilere uygun fiyatlar sunmayı ve tarım ürünleri fiyatlarını bütün üye ülkelerde eşitleyerek, fiyatların üye ülkeler arasında haksız rekabete yol açmasının önüne geçmeyi amaçlamaktadır (*)
Sonuç olarak da gıda fiyatlarında istikrar,arz-talep dengesi yakalanmıştır.Bu sonuca ulaşmada AB ülkelerinin üretici örgütlenmesini kesin kurallara bağlaması ve kooperatifçilik sistemini gıda ekonomisinin düzenleyici olarak belirlemesinin büyük rolü bulunmaktadır.
AB, ”Ortak Tarım Politikaları” öncelikle doğru, ulaşılabilir somut hedefler ortaya koymuştur:
* Teknolojik ilerlemenin desteklenmesi, tarımsal üretimin rasyonel gelişiminin sağlanması, üretim faktörlerinin optimum kullanımı ile tarımda verimliliği arttırılması,
* Tarım çalışanlarının kişi başına gelirini artırması ile tarım çalışanları için uygun bir yaşam standardı sağlamak,
* Pazarları dengeye getirmek,
* Arz güvenliğini sağlamak,
* Tüketicilere arzın uygun fiyatlarla ulaşmasını sağlamak,
* Çevre koruma politikalarının OTP ile koordinasyonun sağlanmak,
* Alternatif iş sahalarının oluşturulmasıdır.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.