TARIMSAL KALKINMA KOOPERATİFLERİ

Haklı olarak üreticilerimizin aklına “kooperatif” denilince “başarısızlık”,”pasiflik” ve kapısına kilit vurulmuş kooperatif binaları gelmektedir.

Daha önce yazdığımız gibi bunun üç ana nedeni bulunmaktadır:

• Yeteneksiz kooperatif yöneticileri

• Kooperatiflerin finans sıkıntısı,

• Yasadan kaynaklanan sorunlar,

Okuyucu ve izleyicilerimizin bilgisi dahilindedir ki Denge Gazetesi’nde ve tvDEN ekranlarında “TARIMDA GÜNDEM” programında sık sık kooperatif konusunu işlemekte, Ege’de yer alan Tarımsal Kalkınma Kooperatifleri'nin başkanlarını misafir etmekteyiz.

Amacımız da başarılı kooperatiflerin başarılı öykülerini izleyici ve okuyucuya duyurarak “kooperatifçiliğin de başarılı” olabileceğini göstermek.

Burada hedef kitle 1163 sayılı yasa ile kurulu üretici kooperatifleri.

Bu kapsamda ülkemizde 6 bin 825 kooperatif ve 853 bin 300 üyesi bulunmakta.

“Tarım ve Orman Bakanlığı’nın görev alanında bulunan ve 3476 sayılı Kanun ile değişik 1163 Sayılı Kooperatifler Kanunu’na göre kuruluşları yapılan tarımsal amaçlı kooperatifler tüzel kişiliklerdir. 1163 sayılı Kanuna tabi olan kooperatiflerdir.

Türlerine göre tarımsal amaçlı kooperatifler:

1- Tarımsal Kalkınma Kooperatifi

2- 2- Sulama Kooperatifi

3- 3- Su Ürünleri Kooperatifi

4- 4- Pancar Ekicileri Kooperatifi’dir.

Tarımsal amaçlı kooperatifler, amacı ve çalışma konularında yer alan faaliyetleri gerçekleştirmek üzere köy, belde ve ilçe merkezi gibi kırsal alan özelliğini taşıyan yerleşim birimlerinde kurulabilmektedir.

Bu kkoperatifler genellikle küçük üreticilerin bir araya geldikleri örgütlenme biçimleridir.

Desteklemeyi hak eden de bunlardır.

Bu kesim,” küçük ve parçalı tarım işletmelerinden oluştuğu görülmektedir. Tarım sektöründe finans ve teknoloji kullanımının yetersizliğinden dolayı optimal verimliliği sağlayamadığı ve gelir dağılımında tarım diğer kesimlere göre yeterince pay alamadığı görülmektedir.”

Kooperatiflerin amacı da bu kesimde verimliliği, üretimden tüketime kadar tarımsal ürünlerin değerlendirilmesini, üreticinin gelirini ve pazardaki konumunu yükseltmek ve böylece refah düzeyini artırmaktır. Bu ana yaklaşımdan hareketle üretici örgütlenmesinin ve örgütlerinin amaçları şu biçimde sıralanabilir;