Takip Et

TÜRK TARIMINA YENİDEN BAKIŞ’TA BAZI TESPİTLER

Yazılarımızda ve Tv programlarımızda çokça ifade ettiğimiz konulardan birisi “Türk Tarımının Ana Sorunları”dır.

Ana sorunlar içerisinde ise ilk iki sırayı girdi maliyetlerinin hemen her zaman ürün maliyetinin üzerinde olması ve tarımsal ürün fiyatlarının üretici elinde iken en düşük düzeylerde seyretmesidir.

Burada stratejik ürünler ve diğerleri ayrımını yapmak gerekir.Ve şu soru da sorulmalıdır:

Türk Tarım sektörü içinde değerli ürün oran ve miktarı nedir?Türkiye sebze ve meyve ambarı olmaya doğru mu gitmektedir.

“Türkiye’nin 2017 yılı rakamlarına göre 135 milyar TL olan bitkisel üretim değerinin yüzde 41’i tahıllar ve diğer bitkisel ürünler, yüzde 34’ü meyveler, içecekler ve baharat bitkileri ve yüzde 25’i sebzelerden oluşmaktadır. Son on beş yılda ekim alanları buğday, arpa, pamuk ve şeker pancarında azalırken mısır ve ayçiçeğinde artmıştır. Bu dönemde dekara verim artışı; buğdayda yüzde 35, arpada yüzde 38 ve pamukta yüzde 47 ile daha düşük olurken mısırda yüzde 131, ayçiçeğinde yüzde 98 ve şeker pancarında yüzde 74 ile daha yüksek olmuştur. Bu verim artışları yanında üretim kaynaklarının daha etkin kullanımını sağlayarak birim maliyetleri düşürme ve sağlıklı gıda üretimi çabalarına da yoğunlaşmak gerekmektedir.”

Dünya pamuk fiyatlarında söz sahibi olamamamız pamuk fiyatlarındaki dalgalanmalar Türk Pamukçuluk sektörünü ve pamuk üreticisini doğrudan etkilemektedir.Hem de en olumsuz biçimde.

Maalesef Ziraat Odaları’nın bu konuda bakanlar düzeyindeki çalışmaları sonuçsuz kalmıştır.Bunun da ekonomik ve mali sıkıntısını bir yıl sonra doğrudan hissedeğiz.2020 yılında Türk pamuk stokları eriyince 2021 yılında müthiş bir Pamuk ithalatı ile karşı karşıya kaldığımızda cari açık daha da kötüye gidecektir.

Ne yazık ki ne maliye bakanlığına ne de Ankara bürokratları bu potansiyel tehlikeyi anlayamadılar.

En kötü senaryo ise Türk tekstil sektörünü çökertmek için Türkiye’ye pamuk ihraç etmemeleri olacaktır.

Türkiye toprakları hem üretim alanı olarak hem de değerli ürünleri yetiştirmek açısından rehabilite edilmelidir.

Tahıl ve benzeri ürünler- daha önce düşünüldüğü gibi-başta Afrika olmak üzere diğer ülkelerde Türkiye adına üretilmeli, öncesinde de tahıl ekili tarım topraklarında değerli ürün ekimine ve dikimine geçlmelidir.

Her ne kadar şeker pancarı ile şeker üretimi şeker kamışı ile üretimden daha pahalı da olsa ülkemizin şeker pancarı üretiminden vazgeçmesi mali bir intihardır.

Şeker fabrikalarının özelleştirilmesi şeker pancarı üretiminin azaltılmasında etkili bir unsur olmuştur.Ve yanlış yapılmıştır.

ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.