Her zaman iddia etmişimdir ki Türk insanının iki alışkanlığını değiştirmekte son derece zorlanıyoruz. Birincisi damak tadı, ikincisi ise üretim alışkanlıkları. Damak tadının değişmemesinde bir dereceye kadar hoş görü gösterebiliriz. Bunda geleneklerimizin yanında vücudumuzda, bağırsak ve midemizde yaşayan bakterilerin varlığı rol oynamaktadır ki yiyecek listemizin yavaş değişmesi gayet doğaldır. Ancak üretim alışkanlıklarındaki geleneği terletmeme davranışı üretim kalitesi, miktarı, pazar bulma, tanınma, markalaşma, ihracat gibi her zaman karşımıza çıkan sorunların halledilmemesine yol açan unsurlar olarak karşımıza çıkmakta.
Önceki iki yazımızda, Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun neler sağladığını hangi yapısal yeniliklere yol açtığını uygulama ve miras hukuku açısından ele aldık. Diğer önemli bir sorun ise “Arazi toplulaştırması” olarak karşımıza çıkmaktadır.
Bir önceki paragrafa döndüğümüzde tarımda gelenekçiliğin yeniliklere engel olarak karşımıza çıktığını anlatmaya çalışırken, Arazi toplulaştırılmasında en büyük engellerin başında sabit fikir, ön yargı ve gereksiz korkuların geldiğini görmekteyiz.
Toplulaştırmanın esaslarını bilmeden getireceği yararları görmeden çiftçilerimizin toplulaştırmaya karşı çıkmalarını doğal karşılamak gerekir. Bu konuda tabuları yıkmanın en kolay yolu, arazi toplulaştırması yapılacak bölgelerin üreticilerinin öncelikle, arazi toplulaştıırlması yapılmış arazilerde gezilerle arazi toplulaştırmasının yararlarını göstermektir.
Arazi toplulaştırmasının amacı nedir?
Arazi toplulaştırması ile düzgün şekilli olmayan tarım topraklarının bir parsel ve düzgün hale getirilmesi,
Sürdürülebilir bir tarımsal kalkınma sağlaması,
Tarımsal verimliliği artırılması,
Tarım toprağının ve doğanın koruması,
Üretici ailelerinin çalışma ve hayat şartlarını iyileştirmesi,
Tarım işletmelerine ait dağınık durumda bulunan araziler bir araya toplanması, amaçları ile alınacak tüm teknik, ekonomik ve toplumsal önlemleri içeren bir tarımsal arazi ve mekanları yeniden düzenleme çalışmasıdır.
Bunu kısaca küçük, parçalı, girdi ve gideri fazla, zaman ve para açısından sorunlu küçük arazilerin birleştirmesi, şekillendirmesi, düzenlenmesi ve kültür- teknik hizmetlerinin getirilmesi olarak tarif etmek mümkündür.
Bu konuya yarın devam edeceğiz.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.