Söyleme bilmesinler…

Sen daha çok gençsin. Başlık cümlesini duyduğunda aklına Samime Sanay ile özdeşleşen o şarkının sözleri gelmeyebilir. Yaşı olgun olanların zihninde şarkının hem melodisi hem de nakaratı dönmeye başladı bile…

Biliyorsun sana yazılmamış kitaptan alıntılar yapacak, yapılmamış hitaptan aktarımlarda bulunacaktım. Beğendiğim içerikleri de paylaşacak, roman tavsiyelerinde bulunacaktım.

Şarkının sözleri bir romanın adı olmuş. Yazar Türkiye’de çok meşhur, ben ilk kez okudum. Kurgusu, anlatımı güzel, dili çok basit ve sade. Hikaye de inanılmaz etkileyici.

Bilirsin ben tam bir İsmail Güzelsoy hayranıyım. Onunla, Ayşe Arman’a verdiği bir röportaj sayesinde tanışmıştım. Gölge adlı eserinin lansmanıydı o röportaj. “Gölge” de bir üçlemenin ikinci kitabıydı. Öncesinde “Değmez”, sonrasında “Hatırla” vardı. Sonra bütün eserlerini okudum Güzelsoy’un. Şimdilerde hak ettiği kadar bilinmediğini, öldükten sonra yaşarkenden çok daha fazla meşhur olacağını savunuyorum.

İnstagramda, “@1Kedi1Avukat1Kitap” adlı bir hesap var. Burada çok güzel kitap tavsiyelerinde bulunuluyor. Sana hesap hakkında daha detaylı bilgileri ileride anlatırım. Orada keşfettim Şermin Yaşar’ın “Söyleme Bilmesinler” adlı romanını. Bir çırpıda okuyuverdim. Çevremde de baya bir arkadaşım okumuş. Kitaptan cümleler atanlar oldu, hikayemde paylaştıktan sonra bir hayli…

Kitap’ın kapağına yazan Prof. Dr. Mustafa Kurt, “Şermin Yaşar, Söyleme Bilmesinler’de, kalabalık bir ailenin ilk bakışta sıkı örülmüş gibi görünen nakışlarını ilmek ilmek çözüyor. Hem de roman kahramanlarına ayrı ayrı söz hakkı vererek yapıyor bunu. ‘Herkesin hikâyesini dinledin. Haydi, şimdi sen anlat: Aslında ne oldu, nasıl oldu?’ diyor adeta. Karakterleri konuştukça çözülen bir sırlar yumağı, Söyleme Bilmesinler. Yumak çözüldükçe iplerin uçları nerelerden çıkmıyor ki…” diyor.

Hoca ekliyor;

“Aile bağları nasıl düğümler atar insanların yazgısına? Anne babaların, çocukların omuzlarına yükledikleri onlara neler yapar? Hayatlarımıza vicdan azabı gibi oturanlar bir gün yerinden kalkar mı? Yanı başınızdaki o sıradan evlerde aslında neler yaşanır? Romanda bunların cevaplarını okurken acı bir gülümseme, hatta katran karası bir gülümseme belirecek yüzünüzde. Yazar, avuç içlerinden yazgılarını okumuyor insanlarının; kalplerinin kıvrımlarındaki sırları cesaretle döküyor kâğıda. Gülümsemenin acı yanını bilenler, göründüğü gibi olmayanla ve bir şeyin iç yüzüyle hesaplaşmaya cesareti olanlar için...”

Biliyorum çok meraklısın, muhakkak kitabı okur, benimle de sende bıraktığı izlenimi, yarattığı etkiyi paylaşırsın.

Ben sana şimdilik şarkının sözleri ile baş başa bırakayım. Melodisini de duy olur mu?

Söyleme bilmesinler bu aşkın bittiğini

Neden beni bırakıp, terk edip gittiğini

Yolumuz ayrılsa da dost kalalım seninle

Yalan olan sevgimiz düşmesin el diline

Hiç kimse dolduramaz kalbimdeki yerini

Yok artık benim için, senden başka sevgili

Biliyorsun çekemez, hep kıskanırlar bizi

Biliyorsun yıllarca çıkmaz iftira izi

Bırak gizli sırrımız, içimizde yaşasın

Bırak o güzel günler hatıralarda kalsın

Hiç kimse dolduramaz kalbimdeki yerini

Yok artık benim için senden başka sevgili

Hiç kimse dolduramaz kalbimdeki yerini

Yok artık benim için, senden başka sevgili