Takip Et
  • 5 Mayıs 2017, Cuma

Müjgan’la ben ağlaşırız…

Müjgan’la ben ağlaşırız…

 

Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız

O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız

Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız

Yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız

O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız

 

Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı

Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı

Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı

Gittiler akşam olmadan ortalık karardı

 

Bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra

Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara

Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara

Geceler uzar hazırlık sonbahara.

Yukarıda sözlerini yazdığım Atilla İlhan’ın şiirini Ahmet Kaya bestelemiş, yanık sesiyle söylüyordu. Eşimin adının Müjgan olması nedeniyle şarkı ilgimi çekmiş ve sevmiştim. Ama hikayesini şair Atilla İlhan’dan dinleyince bir hüzün kaplamıştı içimi. Şair, şiiri 6 Mayıs 1972 yılında asılan üç genç için yazmıştı. Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan için yazılmıştı bu şiir.

Yarın onların idam edilişinin 45.yıldönümü bir inat uğruna yok yere toprağa verildiler.

O günleri bir üniversite öğrencisi olarak hatırlarken anılarının önünde saygıyla eğiliyorum.

Şimdi Atilla İlhan’ı dinleyelim:

“12 Mart sonrasının acı kahır günleriydi. Bir sabah radyoda duyduk ağır haberi. Deniz’lere kıymışlardı. Karşıyaka’dan İzmir’e geçmek için vapura bindim. Deniz bulanıktı, simsiyah alçalmış bir gökyüzünün altında hırçın, çalkantılı…

Acı bir yel esintisinin ortasında aklıma düştü ilk mısra… Vapurda sessiz bir köşe bulup yüksek sesle tekrarladım. Vapurdan indikten sonra da rıhtım boyunca ilk mısraları tekrarlayarak yürüdüm.

Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı. Güneşten ışık yontarlardı, sert adamlardı. Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı. Gittiler akşam olmadan ortalık karardı.”

Şairin notu: “Bir kadın ismi sanılan Müjgan, Farsçada kirpik anlamına geliyor ve şair müjganla ağlaşmaktan ne söylemek istediği orada çözülüyor. O Denizlere ağlıyordu…

Şarkının hikayesi burada bitiyor. Adına birçok şiir ve şarkı yazılan Deniz Gezmiş kimdir?

Deniz Gezmiş 27 Şubat 1947’de Ankara’nın Ayaş ilçesinde doğdu. Annesi ve babası öğretmen olması nedeniyle ilk ve orta öğretimini Sivas’ta tamamladı.

Ardından liseyi İstanbul’da okudu. Henüz lise yıllarındayken tanıştığı sol görüş ile genç yaşta kendini eylemlerin ortasında buldu. 22 Kasım 1967’de ise öğrenci örgütlerinin düzenlediği Kıbrıs Mitingi sırasında Aşık İhsani ile birlikte ABD bayrağının yakılması nedeniyle gözaltına alındı.

30 Ocak 1968’de hukuk fakültesinde okurken devlet bakanı Seyfi Öztürk’ü protesto ettiği için bir kez daha tutuklandı.

Deniz Gezmiş, Özgür Demokratik Devrim görüşünün öğrenciler arasında yayılmasında etkili oldu.

İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğrencilerinin düzenlediği protesto gösterilerine önderlik etti. Çıkan çatışmalarda yaralandı.

Deniz Gezmiş’in babasına idamdan hemen önce yazdığı mektuptan alıntılarla yazımızı bitirelim: “Baba, mektup elinize geçtiğinde ben aranızdan ayrılmış olacağım. Ben ne kadar üzülmeyin desem yine de üzüleceğinizi biliyorum. Fakat bu durumu metanetle karşılamanızı istiyorum, insanlar doğar, büyür, yaşar, ölürler önemli olan çok fazla yaşamak değil, yaşadığı süre içinde fazla şeyler yapabilmektir. Bu nedenle ben erken gitmeyi normal karşılıyorum. Ve kaldı ki benden evvel giden arkadaşlarım hiçbir zaman ölüm karşısında tereddüt etmemişlerdir. Benim de tereddüt etmeyeceğimden şüpheniz olmasın. Oğlun, ölüm karşısında aciz ve çaresiz kalmış değildir. O bu yola bilerek girdi ve sonunun da bu olduğunu biliyordu.” Deniz Gezmiş’in babasına yazdığı mektuptan bir kısa alıntı yaptım sizlerle…

Onlar tam bağımsız özgür bir Türkiye özlemiyle aramızdan ayrıldılar. Aradan geçen yarım asıra yaklaşan zaman içinde Türkiye nerede diye kendimize sormalıyız.

Yarın onların ölümlerinin yıldönümü, kendilerine rahmet diliyorum. Onları Can Yücel’in mısraları ile yad ediyorum.

En uzun koşuysa elbet

Türkiye’de devrim

O, onun en güzel yüz metresini koştu

En sekmez lüverin namlusundan fırlayarak...

En hızlısıydı hepimizin,

En önce göğüsledi ipi...

Acıyorsam sana anam avradım olsun,

Ama aşk olsun sana çocuk, aşk olsun!

Aşk olsun…

Hepinize iyi hafta sonları sevgili Denge okurları. 

ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.