"Bu, 'yeni insan' ile 'eski insan'ın kavgasıdır."
O günün eski insanı, kendisinin olanı ondan alıp, başına efendi kesilmiş saray saltanatına tebaaydı.
Egemenliğini, emperyalizm uşağı padişah bozuntularına terk etmiş, aklını din bezirgânlarına kiralamıştı.
Yeni insan, hakkını ve yurdunu koruyandı oysa. İşgalciyi de yendi işbirlikçi padişahın kendi halkı üzerine saldığı orduları da tepeledi.
Yüzlerce yıllık hesabı kapattı; kendisinin olanı geri aldı, cumhuriyeti kurdu.
Ama hepsinden öte aklını ve fikrini özgürleştirdi.
Bu kavganın önderi Mustafa Kemal'di, bu yüzden yeri yüreğimizin en onurlu köşesidir.
"Eski insan" bugün hâlâ aramızda.
Üstelik sadece saraylara, din bezirgânlarına tebaa olmuyor artık; "aklını kullanma cesaretinden yoksunluğu" onu türlü şarlatanın peşine takıyor. Gün oluyor bölücülerin, ırkçıların, faşistlerin ardı sıra dizilivor. Gün oluyor dibine kadar sağcı emperyalizme yama figürlerden kendine kurtarıcı yaratıyor.
Dikkat edin; bugün bir kısmı ciğerinden gelen bir coşkuyla Cumhuriyet'i kutlarken, bir kısmı yine sessizliğe gizlenecek. "Eski insan" bir taraf değil artık, bir kafa. "Eski insan" her yerde!
Oysa Cumhuriyet, aklını kullanmaktır, kendine efendi bilmemektir, kimsenin kuyruğuna takılmamaktır.
Doğru bildiğini söylemektir.
Ezcümle; akıldan, fikirden, bilimden, vicdandan; insanından ve yurdundan taraf olmaktır.
"Yeni insan"lar orada.
Yaşasın Cumhuriyet!
Yaşasın Mustafa Kemal Atatürk!
Yaşasın bu en onurlu kavganın adsız kahramanları!
Yaşasın yurdumun "yeni insan"ları!
Hepinize iyi hafta sonları sevgili DENGE okurları.
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.