İş’ine geldiği gibi davranma kültürü

Medyada yer almak için atmadık takla bırakmayanlar, menfaatlerine azıcık halel geldiğinde yaygarayı koparıverir.

Gazetecileri tehdit ederler.

Yayın kuruluşlarına dava üstüne davalar açarlar.

Olmayan ‘kişilik’ haklarının zarar gördüğünü iddia ederler.

Marka değerlerinin, hatta borsadaki hisselerinin değer kaybettiğini öne sürerler.

Bunun son örneğini, önceki gün Nazilli’de bir banka şubesinde meydana gelen soygun olayı sonrasında yaşadık.

Neymiş efendim, bu olay sonrası medyada yer alan haberler söz konusu bankayı büyük zarara uğratmış.

İyi de kardeşim, sen onunla bununla kredi protokolleri imzalarken objektiflere sırıtarak poz veriyorsun, bunun gazetelerde yer alması için tüm birim ve imkanlarını harekete geçiriyorsun da şubendeki bir soygunla ilgili haberlerden niye rahatsız oluyorsun?

Gazeteciler yalan yanlış şeyler yazmış olsa, bu tepkiyi yine sineye çekebiliriz.

Böyle bir olay yaşanmış mı?

Yaşanmış…

Senin güvenlik görevlinin belindeki silahla adam 400 bin lirayı alıp kaçmış mı?

Kaçmış…

Olay anında bankandaki bir bayan müşteri heyecandan bayılmış mı?

Bayılmış…

Neymiş efendim, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 74. Maddesinde “5187 sayılı Basın Kanununda belirtilen araçlarla ya da radyo, televizyon, video, internet, kablolu yayın veya elektronik bilgi iletişim araçları ve benzeri yayın araçlarından biri vasıtasıyla; bir bankanın itibarını kırabilecek veya şöhretine ya da servetine zarar verebilecek bir hususa kasten sebep olunamaz ya da bu yolla asılsız haber yayılamaz” deniyormuş.

İyi de söz konusu olayla ilgili verilen bu haberlerde asılsız olan ne?

Bankanızın kendi güvenlik kameraları bile gazetecilerin olayla ilgili geçtiği haberleri doğrulamaya fazlasıyla yetmiyor mu?

Elbette yetiyor…

Ama siz diyorsunuz ki;

“Biz İş’imize geldiği gibi davranma kültürüne sahibiz.”

Yani diyorsunuz ki;

“Kredi protokolü imzalarsak manşetten verin, soyulursak görmezden gelin.”

Yok öyle bir dünya.

Soyulana, soyunana kim bakmaz?

Sizin İş’inize gelmese de…