Ramazan ayı geldi ve oruçlarımızı tutmaya, iftar sofralarında aileleri; akrabaları ve dostlukları bir araya getirmeye başladık. Her Ramazan’da olduğu gibi bu Ramazan’da da çekilir bir köşeye herkes, içinden "Nerede o eski Ramazanlar?” der. Bu sözler şüphesiz geçmişin özleminden gelir. Peki zaman geçtikçe nedir değişen? Her zaman 11 ayın sultanı dediğimiz Ramazan bu yıl da 11 ayın sultanı değil mi? Değişen elbette bizler, yaşadıklarımız, içinde bulunduğumuz çevre… Tüm bunlar değil her yıl, her gün, her saat, her dakika ve her an değişim içinde.

Gidelim eski Ramazanlara ve neler değişmiş neler değişmemiş bir görelim desek aklımızda siyah beyaz şekillenir bazı hatıralar. Eskiden sokaklarda oyunlar oynardık, sofralarımız daha kalabalık olurdu, sevdiklerimizle daha çok zaman geçirirdik. Belki de hatırladıklarımız aslında oynadığımız oyunlar, yapılan eğlenceler ve renkli geçen Ramazan akşamları değildir. Gel gelelim eski eğlenceleri biz de görmedik çocukluğumuzda ama anlatılanlara göre daha eğlenceli, daha samimi ve daha renkliymiş. Dedim ya biz de görmedik o günleri diye. Peki biz neden eski Ramazanları özlüyoruz? Belki de geçmiş bize daha samimi geldiğindendir. Geleceğe bakarken nasıl umutlarımız bizi mutlu eder ve ayakta tutarsa geçmişe baktığımızda da yaşadığımız güzel günler gelir aklımıza. ‘Eskiden’ diye başlayan cümlelerin içerisinde hep en sevdiklerimiz, en çok değer verdiklerimiz ve en çok hatırladıklarımız olur haliyle. Özlediklerimiz, bugün de yanımda olsun istediklerimiz olur anılarımızın öznesinde.

Oruçlu olsun olmasın birlikte yapılan iftarlar aslında geçmişten hatırladığımız bir aydan anılar sadece. Sokakta koşturarak geçirdiğimiz çocukluğumuz, okuldan kaçtığımız ergenliğimiz, yeni yeni çalışmaya başlayıp işten kaytardığımız ergenliğimiz… Hepsinin geçmişte apayrı bir yeri var elbet. Bizler nasıl değişiyorsak zaman da, insanlar da, yaşadıklarımız da değişiyor. Yoksa Ramazan yine 11 ayın sultanı. Huzurlu, mutlu, keyifli ve aile saadetiyle dolu bir Ramazan dileğiyle..