Hayat akıp giderken siz siz olun, bugün aklınızdan geçen güzellikleri asla yarına bırakmayın...

Ne yapacaksanız hemen ama hemen şimdi yapın. Çiçek mi sulayacaksınız, gidin sulayın. Kitap mı okuyacaksanız, okuyun. Sinemaya mı gitmek istiyorsunuz gidin ya da bir arkadaşınızla kahve mi içmek istiyorsun gidin ve kahvenizi için. Hayat yarına ertelemek için kısa. Yiyin, için, gezin, eğlenin, dans edin şarkılar söyleyin. Ama ne yapacaksanız hemen yapın içinizden geçen ne varsa. Çünkü siz bugünü yaşıyorsunuz. Yarınlara çıkacağımızın garantisini kim verebilir ki? Hayat avuçlarımızdan akıp gidiyor, hep bir şeyleri yarına erteliyoruz, oysa ki o yarın hiç gelmeyebilir.

Her gün dünyada binlerce insan 'bugün bitsin', 'şu işi bitireyim', 'bunu düzelteyim' düşüncesiyle hayatı erteliyor ancak yaşama ansızın veda ediyor... Yarını görmeden...

Gencecik bir fidan vardı henüz 27 yaşında... Güler yüzlü, hoş görülü, çalışkan, saygılı ve kesinlikle yardımı seven biriydi. En önemlisi hayat doluydu. Belki de bir sürü hayalleri vardı kendince...O akşam "hayatı ertelemeyin" dedirten sözü hatırladım. 1 Nisan... Kabullenmesi zor olsa da şaka değil tamamen gerçekti... 'Sami'ydi adı... Arkadaşımdı... En büyük tutkusuydu motor. Hastası deriz ya işte ondan... Bilemezdi o tutkusunun bir gün sonu olacağını... Motor kazasında hayatını kaybetti ve sonsuzluğa uğurladık onu.

Bu olay bana birçok dersi bir arada verdi. Fark etmem gereken en önemli şey ise şu oldu; zamansız gidişler... Hayat gerçekten kısa. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz ya hata yapıyoruz, zamanı var deyip erteliyoruz... Sanki tüm yarınlar bizimmiş gibi hayaller kurup duruyoruz. Sevinçleri, mutlulukları, hep sonraya bırakıyoruz.

Yapmanız gerektiğini düşündüğünüz ve inandığınız hiçbir şeyi ertelemeyin. Kendinize öncelik tanıyın. İçinizden geleni yapın. "Ertelemeyin." Yaşam insana bir defa veriliyor. Yarın için çalışın, bugün için yaşayın...