Ramazan ayının yarısından çoğunu geride bıraktık. Günler nasıl çabuk gelirse aynen öyle geçip gidiyor. Her yıl ayrı bir önem taşıyan bu kutsal ayda bazı şeyleri hatırlayıp hayatı, çevremizi sorguladığımız manevi duyguların daha bir ön plana çıktığı günlerin içindeyiz. Bu yıl ile birlikte son yıllarda fark ettiğim bir şey var ki o da eski ramazanların artık ortadan kalktığı. Hatta şöyle diyebiliriz.. Nerede o eski Ramazanlar diyenler bile ortalarda görünmüyor. Herkes kendi halinde herkes kendi aleminde. İlk günler belki bir araya gelip iki üç gün iftar sofralarında bir araya geldik ancak hayat kavgası, yaşam mücadelesi derken onları da bir bir unutuk gittik.

Her şeye rağmen ayrı bir güzeldir Ramazan. Gece sokakların sessizliğini ortadan kaldıran davulcular, sıcacık pideler, kurulan sofralar... O anlatılan Ramazan eğlencelerini ise biz çok görmedik. Büyüklerimiz anlattı ama artık o hikayeler de ortadan kalktı. Güzelliklerini ise az da olsa yaşamaya devam ediyoruz. Her şeye rağmen Ramazan’ın kültürümüzdeki yeri bence hiçbir zaman değişmez. 
Dostlukların ve kardeşliğin her zaman daim olacağı nice Ramazanlar görmek dileğiyle. Son olarak manilerle veda edip hepinize mutlu hafta sonları diliyorum sevgili Denge okurları.
***
Salının pazarında
Güzeller incir tartar
Aydın, güzel memleket
Adamın ömrü artar
***
Pamuğu çapaladım
Gece gündüz ağladım
Merak etme sevdiğim
Ben bohçamı bağladım
***
İnme kuyu derindir
Böğün hava serindir
Guyucak yansa kül olsa
Gine yarim benimdir
***
Meşe meşeye benzer
Şişe şişeye benzer
Şu köyün oğlanları
Ölmüş eşeğe benzer