Bir çiftlik evindesiniz ve kalabalık bir akşam yemeği veriyorsunuz. Onlarca kişinin içinde sofranızı paylaştığınız ve 'onur konuğunuz' diye nitelendirdiğiniz bir piyanist. Gecenin bir vaktinde konuğunuz tuvaletin yerini sorar ve siz hayvan damının yanında eskiden kalma tuvaleti gösteriyorsunuz. Üstelik, tertemiz tuvalet kapıya giden yolun hemen yanında parıldarken. Üstelik sizden başka masadaki herkesin onur konuğunuza aynı yanıtı vereceğini de biliyorsunuz… Dakikalar öncesinde çaldığı piyano ile herkesi eğlendiren ve büyük alkış alan konuğuna yaptığınız ayrımcılık neden?

Bu anlattıklarım son günlerde izlediğim Green Book isimli filmden bir sahne. Tuvaletin yerini soransa Amerikalı oyuncu Mahershala Ali'nin hayat verdiği Afro-Amerikalı ünlü piyanist Dr. Don Shirley karakteri. Soruya o ilginç yanıtı verense filmde ismini dahi hatırlamadığım beyaz bir karakter...

Filmde bir de Viggo Peter Mortensen'ün canlandırdığı Tony Lip vardır. Bu karakter ise evine gelen siyahi su tesisatçılarının bir kere kullandığı bardağı çöpe atacak kadar nefret doludur. Kader bu ya Tony'nin çalıştığı iş yeri tadilata girer ve ünlü piyanist Dr. Shirley'nin yardımcısı ve şoförü olarak uzun bir turne programına çıkarlar. Filmde anlatılan olaylar da 50'li, 60'lı yıllar...

İki karakterin bir araya gelmesinde aslında biz Türkler için ilginç durum yok. Fakat şu anda bile hala devam eden Amerika'daki siyahi düşmanlığını gözler önüne seren bir film. Üstelik o dönemlerde siyahilere tuvaletlerden otobüs duraklarına, sinemalardan restoran kapısını ayıracak kadar ayrımcılık yapıldığı bir dönem...

Gel gelelim sözü bağlamaya... Yeşil Rehber filmini mutlaka izlemenizi tavsiye ediyorum. Filmde, dışarıdan bakıldığında her ne kadar mantıksız gelse de siyahilere yapılan ayrımcılık ne kadar kötü olsa bile bunu hayatın bir düzeni haline getirerek benimsemiş bir topluluğu görüyoruz. Ve tüm bunlarla birlikte hayatta her kötü düzenin mutlaka iyilikle düzelebileceğini görüyoruz... Film ile ilgili düşüncelerimi daha fazla anlatmak isterdim ama bu biraz filmden detay vermeye girer. O yüzden mutlaka ama mutlaka izleyin. Her ne kadar siyahilere karşı bir ayrımcılığımız olmasa da mutlaka kendi hayatlarımızdan da örnekler bulabileceğimiz bir film.

Mutlu günler sevgili Denge okurları. Siyah ve beyazın birbirinden uzaklaşmadığı sevgi dolu bir dünya dileğiyle...