Hepimiz ana rahminde sperm ve yumurtanın birleşmesiyle oluşan hücrelerden meydana geldik. Toplu iğne ucu, fark edilemeyecek kadar küçükken zamanla evrimleşip 9 ay sonra küçük bir bebekten bir asırı devirip, 1.90 boylarına ulaşacak kadar geliştik. Aklımız vücudumuz ve her şey zamana parelel olarak büyüdü ve yaşlandı.

Erkek vücudu spermi oluşturur bunun içerisinde kemik ve kıkırdak gelişimine katkı sağlayan vitamin ve minareler vardır. Yumurtalık ise fetusun iç oran ve beyin gelişimine katkı sağlayan vitamin ve minarelerden meydana gelir. Öyleyse biz insanoğlu vitamin ve minerallerden meydana geldik!

Gelin bir insanın oluşumundan evrene kadar küçükten büyüğe doğru kapladığı yeri inceleyelim.

Vitamin ve mineraller ile ana rahminde oluşan fetus bir kadının rahminde gelişir ve 9 ay sonra dünyaya gelir. Bundan sonrasında hayal gücünüzü kullanmanızı isteyeceğim, lütfen tüm bu saydıklarımı kuş bakışı ve gittikçe yukarıya doğru ilerlediğinizi varsayarak hayal edin.

Bir haneye mensup olan bu bebeğin barındığı ev sokağa, mahalleye, ilçeye, ile, bölgeye, ülkeye, kıtaya, ve dünyaya bağlıdır. Daha da genişletelim. Dünya, atmosfer, sonrası uzun süreli bir karanlık ve inanılmaz derecede sessizlik, hafiflik. Belki de parmağınızı bile kıpırdamayacak kadar huzurlu olacaksınız. Bekleyin, bu da ne? Kafanızı çevirdiğinde iki nokta gördünüz beyaz ve gri tonlarında ay, onun arkasında güneş.

Daha da uzaklaştık, artık güneş sisteminden uzaklaştınız el sallar gibi gittikçe küçülen gezegenleri kıyaslayınca güneşin ve dünyanın ne kadar zıt orantılı şekilde büyük ve küçük olduğunu göreceksiniz ve belki de içinizden ‘Yazların neden bu kadar sıcak olduğunu şimdi somut şekilde anladım, şuna bak hayal gücümü aşan bir büyüklükte alev topu bu!’

Etrafınızda yıldız tozlarını göreceksiniz, irili ufaklı yıldızın oluşumunu sağlayan çirkin taşlar. Kocaman meteor taşlarından kopmuş kayalar… ‘Bu kayalar tozların sıkışması ile oluştu ama bu tozlar nasıl oluştu burada?’ diye soracaksınız.

Gittikçe görüşünüz azalıyor her yer simsiyah… Ürpertici bir sessizlik ve boşluk. Uzun süre yıllarca, aylarca belki de kafayı yiyecek kadar sessiz ve karanlıkta uzak boşluğunda süzüldünüz durdunuz.

BUNDAN SONRASI ÇOK TEZAT!

Zaman geçtikçe bir enerjini yönelterek çektiğini fark edeceksiniz, hiçbir şey sabit olmadığı için tutunup kaçamayacaksınız. O da ne! Kırmızı sarı ve siyah tonlarında havada asılı büyük bir şeyin içine çekiliyorsunuz. Bir kara delik! Korkudan ve büyük çekim enerjisine yenik düşüp bayılacaksınız kara deliğin içinde.

Kendinize geldiğinizde kim bilir hangi galakside ve nasıl olacaksınız. Siz belki de ‘’Hayıır!’’ diye çığlık atarken bu sonsuz genişlikte ki evrende sadece iki galaksi gördünüz, daha onlarcası var…