Evrenin büyüsüne kapılmamak çok zor! Çocukluğumdan bu yana evrene olan merakım ihtişamından mıdır yoksa küçücük gözüken o karanlığın kocaman derinliği olması ve dünya kadar hatta kat kat kat fazlasını içinde barındırmasından mıdır bilmiyorum.

Astreitler uzayın her yerindedir. Denizin ortasında ki ada gibi değerlendirebiliriz. Geniş karanlığın içinde elle tutulur, gözle görülür, üstüne basılabilir küçük yaşamsal alanlardır. İrili ufaklı sınırsız her boyutu mevcuttur.

Meteor düşmesi olayının başrol karakteri bu astreitlerdir. Karınca yuvasına taş atmak gibi düşünün. Taş ne kadar büyük olursa o kadar büyük çaplı hasar verir, ne kadar küçük olursa hatta toz taneleri bile dökülse karınca yuvasına etkisi vardır. Bilim insanları 250 ve 65 milyar yıl önce yuvamız olan dünyaya büyük çaplı bir astreitin düşmesi sonucu dünyanın ekolojisi ve üzerinde ki canlılar büyük hasar aldılar. Öyle ki bitkiler, vahşi yaşam türleri buna ayak uydurup evrim geçirerek zamanla yeni düzene ayak uydurdular.

Peki burada aklıma şu soru takılıyor; Dünyaya bir meteor çarptı ve tüm sistem değişti. Bitki türleri ekolojik faktörlerin etkisiyle kendi kendine çoğalabilirken hayvanlar nasıl meydana geldi?

Diğer bir sorum ise; Canlıların meteor düşmesinden sonra ki oluşum sürecini denizden gelmek ile bağdaştırıyorlar. Şöyle ki denizin içerisinde ki yosunlar yüzgeçli canlıları oluşturdu zamanla hem karada hem suda yaşayan canlılara evrildi sonra sadece kara canlıları (yer altı ve üstü yaşam sürdürenler) en son ise havada yaşamını idare ettirebilen canlılar. Denizden bu zamana kadar gelmek biraz ütopik bir süreç olmuyor mu?

Sağlıcakla…