Zorbalık Üzerine Bir Yazı

Zorbalık; bir çocuğun, başka bir çocuğa sürekli olarak sözleriyle, davranışlarıyla ya da tavırlarıyla zarar vermesidir. Bazen alay ederek, bazen dışlayarak, bazen de fiziksel güç kullanarak ortaya çıkar. Ama şekli ne olursa olsun, zorbalık hem kalpleri hem de güven duygusunu incitir.

Her çocuk kendini güvende hissetmeyi, değer görmeyi ve kabul edilmeyi hak eder. Bu yüzden zorbalık karşısında sessiz kalmamak çok önemlidir.

“Bu beni üzüyor.”

“Yapmanı istemiyorum.”

“Dur lütfen.” gibi cümlelerle sınır koymak, en önemli ilk adımdır.

Herkes bu duruma karşı tavrını net bir şekilde göstermelidir. Aileler, öğretmenler, öğrenciler...

Zorbalığı engellemenin yolu;

• Empati kurmak,

• Nazik olmak,

• Farklılıkları zenginlik görmek,

• Birbirini dinlemek ve en önemlisi yardım istemekten çekinmemektir.

Bir çocuk zorbalığa uğradığında, yalnız olmadığını bilmelidir. Öğretmenler, ebeveynler, arkadaşlar, hepsi onun yanında olmalıdır. Sessiz kalmak zorunda değildir. Çünkü iletişim kurmak, çözümün başlangıcıdır.

Unutmayalım: İyi davranış, nezaket bulaşıcıdır. Nazik olmak cesaret ister. Zorbalığa karşı en güçlü duruş, sevgiyle ve kararlılıkla “Dur!” diyebilmektir. Her çocuk değerlidir, bir tanedir. Ve hiçbir çocuk, bir başkasının canını yakarak güç kazanamaz.