Her şey bitti artık dediğimiz zamanlar olmuştur.Aşktan elimizi, eteğimizi çektiğimiz her gün aynı gökyüzüne bakıp iç geçirdiğimiz dar zamanlar yorgunuyuzdur kimi zaman. Her şey birbirinin aynısıdır. Deniz bildiğimiz maviliktedir, güneş artık ısıtmaz içimizi temmuz sıcağında bile.

Her gün bildik yüzlere aynı selamlar verilir ve her sabah üşenmeden taktığımız o maskelerle yeni ve ışıltılı bir güne başlarız. Yeniden ve yeniden... Oysa hiçbir şey yeni değildir hatta aksine her gün hayatımız bir parça daha eskimektedir.Heyecansız, dingin, suspus bir hayatın sürgününde geçmektedir artık günlerimiz ve içimizden kimseye ne şikayet etmek gelir ne de buralardan çekip gitmek. El ele tutusmus her sevgili bir parça içimizi burkar.Her ayrılık şarkısı içimizi bir kez daha kanatır.Biten aşklarımızın hepsine ya bir tütün ya da bir türkü yakarız.

Artık geçmiş oldu hepsi dıyerek.