Gazze...

Haritada küçük bir toprak parçası gibi görünür belki ama içinde büyüyen acı ,umut ve direnişle dünyanın vicdanına bile sığmayan bir yürektir aslında .Her sabah kuş sesleri yerine sirenlerle uyanan çocuklar vardır burada ;okula gitmek yerine yıkık duvarların arasında defterini arayan çocuklar... Bir yanda gökyüzüne baktığında yıldızlar yerine bombaları gören Muhammed. bir yanda deniz kenarında hala özgürce balık tutmayı hayal eden Aişe...ve bütün dünya sessiz kalsa da Gazze susmaz. Çünkü umut ,en karanlık gecelerde bile bir yerlerden yol bulur kendine biz televizyon başında bir haberi izleyip kanal değiştirirken, Gazze'de bir anne yıkılan evinin duvarları arasında kızının bebeğini arıyor. Onlarca hikaye var, anlatılmamış, duyulmamış, kaybolmuş … Ama hepsinde ortak bir şey var : Direniş. Yaşama tutunma. Küçük ellerin tuttuğu kocaman umutlar. Gazze, bize insanlığın en ince yerinden sesleniyor : "Unutmayın!" diyor. "Gözlerinizi kapatmayın, kalbinizi taşlaştırmayın … Belki bir dua, belki bir satır yazı, belki de bir çocuğun yüreğinde yeşeren bir gül … Her biri Gazze'ye uzanan sıcak bir eldir. Çünkü umudun da bir evi vardır : Gazze'nin yıkık duvarlarında bile yeşerir. Ve biz, insanca yaşamanın, insanca dayanışmanın tarafı olursak ; Gazze yalnız kalmaz."