Merhaba değerli Denge Gazetesi okurları,

Bugün sizlere başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum.

Siirt İl Jandarma Komutanlığı emrinde görev yaptığım esnada, tam tarihini hatırlayamadığım Mart 2006 tarihinde 20 günlük izne ayrıldım. İzin dönüşü tekrar Diyarbakır Havalimanı'na inerek karayoluyla Siirt ili Kurtalan ilçesine gitmek için İzmir Adnan Menderes Havalimanı'ndan uçağa bindim. Diyarbakır uçağı İstanbul Sabiha Gökçen Havalimanı aktarmalı olduğu için, sabah 09:15 gibi İstanbul Sabiha Gökçen Havalimanı'na indim. Bilet satış noktasında bulunan görevli Diyarbakır uçağının 15:20'de kalkacağını söyledi. Ben de yaklaşık 6 saatlik bir sürem olduğu için arkadaşlarımla buluşmak üzere Sabiha Gökçen Havalimanı'ndan ayrıldım.

İstanbul-Kadıköy'de bulunan Moda'da arkadaşım ile bir kafede buluştum. 14:00 gibi yola çıkarsam yetişirim düşüncesiyle hiç acele etmedim. Sabiha Gökçen Havalimanı'na gitmek için ben ve arkadaşım 14:00'de otobüse bindik. Otobüsün yavaş hareket etmesi ve trafiğin yoğun olması nedeniyle, 15:30 gibi Sabiha Gökçen Havalimanı yol kavşağına geldik. Havalimanına giden bir araç bizi yoldan aldı ve iç hatlar terminalinin önünde indirdi.

Ben, uçağın kalktığını düşünerek yavaş hareketlerle bilet satış noktasına gittim. Benim için problem olan durum, silahımın ve valizlerin uçakta olmasıydı. Bilet satış noktasındaki görevliye uçağı kaçırdığımı ve uçaktaki malzemelerimin ne olacağını sorduğumda, piste geçiş kapısında bulunan özel güvenlik görevlisi olan personel, Diyarbakır uçağının kalkmadığını ve hâlâ pistte olduğunu, ancak kalkmak için kuleden izin aldığını, uçağa binilen merdivenlerin çekildiğini ve kapılarının kapatıldığını söyledi.

Ben hemen kendisine, uçağa binmem gerektiğini ve çok önemli olduğunu söyledim. Özel Güvenlik Görevlisi personel, ikna olduktan sonra uçağın yanına gitti ve pilot ile görüşmek için uçağın uç kısmında bulunan kulaklığı alarak pilot ile görüşerek ikna etti.

Diyarbakır uçağı kuleden almış olduğu izni iptal etti, uçağa binmek için merdiven tekrar uçağa yaklaştırıldı ve kapılar açıldı. Hızlı adımlarla uçağa bindim ve yerime oturmak için koridorda yürürken yolcularla göz göze geldim. O gün kendimi hem çok önemli biri gibi hissettim hem de diğer yolcuların kızgınlığı hissettim. Çok farklı bir duyguydu.

Bir sonraki yazımda görüşünceye dek, saygılarımla şimdilik hoşçakalın.