Merhaba Denge Gazetesi okuyucuları;

21 Mart ilkbaharın müjdecisi Nevruz Bayramı, Dünya Şiir Günü ve 21-26 Mart Dünya Ormancılık Günü bilinir, ama asıl en önemlisi Down Sendromu Farkındalık Günü olmasıdır. Bayramlar kutlanırız veya önemli günleri hatırlarız. Ama Down Sendromu Farkındalık Günü, özel insanlar için farkındalık oluşturulması gerekiyor.

Nedir Down Sendromu?

Down sendromu, genetik bir farklılık, bir kromozom anomalisidir. En basit anlatımı ile sıradan bir insan vücudunda bulunan kromozom sayısı 46 iken Down sendromlu bireylerde bu sayı üç adet 21. kromozom olması nedeniyle 47 olmaktadır. Down sendromu tedavi edilmesi gereken bir hastalık değil, genetik bir farklılıktır. Hücre bölünmesi sırasında yanlış bölünme sonucu 21. kromozom çiftinde fazladan bir kromozom yer alması ile meydana gelir. Down sendromuna sebep olduğu bilinen tek etmen hamilelik yaşıdır. 35 yaş üstü hamileliklerde risk artar. Ancak genel olarak genç kadınlar daha fazla bebek sahibi olduğundan Down sendromlu çocukların %75-80'i genç annelerin bebekleridir. Ülke, milliyet, sosyo-ekonomik statü farkı yoktur. Ortalama her 800 doğumda bir görülür. Tüm dünyada 6 milyon civarında Down sendromlu birey yaşamaktadır. Türkiye'de tam bir veri yok ama yaklaşık 70.000 Down sendromlu kişi olduğu tahmin ediliyor. Hafif veya orta seviye zihinsel ve fiziksel gelişim geriliğine sebep olur.

Nasıl olur Down Sendromu?

İnsan vücudunu oluşturan kromozomların 23 tanesi anneden, 23 tanesi ise babadan gelmektedir. Down sendromunda 21. kromozom 2 değil 3 adet olmaktadır. (Bu sebepten dolayı Down sendromu Trisomy 21 diye de bilinmektedir.) Bunun sonucu olarak toplam kromozom sayısı 46 değil 47 olmaktadır.

Peki neden 21 Mart Down Sendromu Farkındalık Günü?

Birleşmiş Milletler 10 Kasım 2011 tarihinde 21 Mart tarihini resmi Dünya Down Sendromu Günü olarak ilan etmiştir. 21 Mart günü (21/3) Down sendromlu insanlarda 21'ci kromozomun 3 tane olmasını simgeliyor. Dünya Down Sendromu Farkındalık Günü'nde, Down Sendromu hakkında toplumsal farkındalık yaratmak, Down sendromlu bireylerin ayrımcılık ve önyargıya maruz kalmasını önlemek, erken ve sürekli eğitimin önemine dikkat çekmek amaçlanıyor.

Ailemizde, çevremizde veya yakınlarımızda yaşayan, yolda karşılaştığımız bu özel insanlar, ilgiye ve özel eğitimlere ihtiyaç duymaktadır. Çünkü, bir yakınımın çocuğu da Down sendromlu ve arkadaşın eşi ve kendisi, çocuklarıyla öyle bir ilgilendi ki çocuğun algısı dahil bir çok şeyi diğer çocuklardan bir farkı yoktu.

Değerli Denge Gazetesi okurları, sözlerimi burada tamamlarken şimdilik hoşçakalın.