Günümüz yaşantısında en büyük şikayetlerden biri "YALNIZLIK" .
Ve ilginç olan şu ki : bu aralar o kadar çok gerek sosyal medya da olsun gerek bazı kişisel blog veya youtube kanalları olsun herkese bi "kaliteli yalnızlık" gibi tuhaf bir duygu aşılanmaya çalışılıyor .Çok ilginç değil mi? Ne ara bu kadar birbirimizden nefret eder ve kaçar olduk ? Yalnızlık gerçekten güzel mi ? Madem yalnızlık bu kadar güzel neden hala evleniyor insanlar? Neden bu kadar üreme gereği duyuyor? Aİle dediğimiz kavram bu bakış açısında nerede peki? Her üzüntülü veya duygulu anında ilk Anne! diye bağıran nesil annesiz yaşayabilir mi ? yada baba kavramının insan hayatındaki yeri değeri sorgulanabilir mi ? yada muhteşem bir sohbet eşliğinde yemek yediğiniz çay içtiğiniz arkadaşınızla olan paylaşımınızdan aldığınız keyfi , yalnız yiyip içerken gerçekten alabiliyor musunuz? Ben mesela orta okulda bana okumayı ve yazmanın gücünü aşılayan değerli öğretmenim Erdal Ulaş ve hayatı sorgulamamı her seçimimde alternatif veya memnuniyet kavramlarını değerlendirme bakış açısı sunan Şanver Tuz hocamı düşündüğümde ;iletişimi kesip yalnız bir yol almayı seçtiğimde ,sadece derslere girip çıkan sınavı geçmeye çalışan bir öğrenci olsaydım acaba bugün hayatım ne kadar renkli olabilirdi ?
İnsan denilen varlık şahsi fikrimce yalnız olmamalı! Düşünsenize yaratıcı kulları yaratırken ah bu kadar yeter dağıtayım şunları değip sonsuz ömürle bir miktar insan yaratıp bıraksaydı bugün hayat nasıl olurdu ? yada bir hayatın varlığı veya devamlılığından bahsedebilir miydik ? Yani demem şu ki sevgili insanlar yalnızlık seçim değildir şahsi fikrimce! Bir insan yalnızlığı seçiyorsa onu buna zorlayan bu duyguyu aşılayan onu kıran şeyler yaşamıştır ! Kimisi sevdiği tarafından aldatılıp sevilmediğini görünce aşka küsmüştür , kimisi iş arkadaşına bir sırrını verip bu sırrını başkasından duyduğunda güven duygusunu kaybetmiştir , kimisi çevresindeki insanların ona olan tutum ve davranış şekillerinin maddiyat ile değiştiğini görüp dostluğa arkadaşlığa olan inancını kaybetmiştir veya kötü bir evlilik yapan bir birey boşandıktan sonra yeniden hayatı paylaşacağı bir insanı hayatına davet etmeyi binlerce kez düşünür. Bu örnekleri çok fazla çoğaltabiliriz ama konunun ana özeti bence" Yalnızlık Bir Seçim Değildir!
Mesela kendimden örnek vermek istiyorum.Didim'de çok sevdiğim haftanın en az 2 günü gittiğim bir restoranda birgün arabasız gittim .Oraya sürekli gittiğimde aracımı benden alıp park eden ve çıkarken bahşiş verdiğim kişi aaa Derya hanım aracınız yok mu dediğinde ; maalesef sattım bir süre de almayı düşünmüyorum dedim . o gün ilginçtir ki sürekli gelip sohbet eden ve extra ikram getiren kişi arada bakıp tebessüm ediyordu sadece ve ben. 2. gidişimde gerçekle yüzleştim çünkü bana merhaba bile demeden aracıyla gelen başka müşterilere yöneldi . O gün gerçekten üzülmüştüm ve o günden sonra o restoranda lezzetlerini ve ortamını çok sevmeme rağmen bir daha gitmedim !
Bu tür kırgınlıklar maalesef istemesekte bizi farklı seçimlere yönlendiriyor. Bir birey mutluyken ; bakış açısından tutunda yediğinden içtiğinden gördüğü manzaradan bile farklı etkilenir ve farklı mutluluk hormonları salgılar. Çok basit bir şey bile inanılmaz mutlu edebilir ama mutsuzken bu asla aynı bakış açısını sunmaz. Evet kaliteli yalnızlık güzeldir ama şöyle bence ; size yaşantınıza uygun olmayan kişilerle sırf yalnız kalmamak için bir arada olmaktansa yalnız bir etkinliği yapmak daha sağlıklıdır çünkü zaten o ortamda asla kendiniz olamaz ve o ortamdan bir lezzet alamazsınız.Örneğin adrenalin tutkunu arkadaşlarınız var ama siz yüksekten korkuyorsunuz veya panik atak hastasısınız . Onlarla geçirdiğiniz bir etkinlik sonrası hastanelik oluyorsanız işte bu yanlış seçimin bireysel olmak isteğine dönüşme fikridir.Saygı ve sevgi görmediğiniz bir ortamda olmak ruhunuzu karartır. Hayata bakış açınızı etkiler ve işte bu tür durumlarda evet yalnız kalmak iyidir tercih edilmelidir ama en kısa sürede aynı dili konuştuğunuz ve aynı hayat bakış açısına ve değerlere sahip olduğunuz kişiler ile bir arada bulunmak için acele etmeden doğru kişi ve ortamlar ile yeniden paylaşımlı hayata devam etmeliyiz. Günaydın mesajını ve iyi geceler mesajını sevdiğiniz kişiden almanın verdiği mutluluk ile güne başlamak ve günü bitirmek muhteşem bir duygudur.Güvenebilmek , sizi düşünen birilerinin olduğunu bilmek veya çok canım sıkıldı hadi bi çay içelim diyebileceğiniz dostlarınızın olması bu geçici hayatta gerçekten insan ruhuna en çok lezzet katan duygulardır. Yalnızlık bence tekrar diyorum bence ;asla bir seçim değildir. Dürüst ,güvenilir sevginin ve emeğin kıymetini bilen insanlarla yollarımızın kesişmesi dileğiyle ...
ÖNEMLİ NOT: Bu sayfalarda yayınlanan okur yorumları okuyucuların kendilerine ait görüşlerdir.