Erich Fromm’un önemli eserlerinden biri olan Sevme Sanatı şu alıntılarla başlar, “Hiçbir şey anlamayan, değersizdir. Oysa anlayan kişi aynı zamanda sever, farkına varır, görür. Bir şeyin aslında, ne kadar bilgi varsa daha fazla sevgi vardır.” Neredeyse yüz yıllık bir geçmişe sahip olan Cumhuriyet tarihimizde, günlerdir sonuçlandıramadığımız yerel seçimlere üzülerek geri dönüyorum. Seçimler üzerinden devam ettirilen binlerce tartışma mavi gözlere ve gökyüzüne hüzün verirken beni en çok üzen de bir anda binlerce kez kurtarılan “Atatürkçülük” oldu. Mustafa Kemal’in fotoğrafı ile birlikte, “emaneti geri aldık, rahat uyu, Cumhuriyet’in çocukları kazandı ve buna benzer onlarca paylaşım…” İktidar’ın Atatürk’e karşı olan tutumu ortadadır. Yeterince önem verilmemektedir. Kimilerine göre de unutturulmaya çalışılmaktadır, yapılan bazı eylemler de bu görüşleri desteklemektedir. En nihayetinde söylemleri ve eylemleri ile çok sevmediklerinden ben eminim. Bir de seviyorum diyenlere çevirelim gözlerimizi, akıllarımızı ve kalplerimizi. Ne kadar bilerek, anlayarak, farkına vararak sevdiklerine bakalım. Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu, en büyük komutanı, en büyük siyasetçisi, en büyük toplumsal lideri. Hayatını bağımsızlığa, ayrımların bitirilmesine, her alanda çalışmaya ve gelişmeye adayan, “Yurtta Sulh Cihanda Sulh” diyen birinden bahsedelim. Binlerce kitap okuyan, onlarca kitap yazan, yaptığı her eylem aldığı her karar için milletine kitapla hesap veren, müzik, tasarım, çevre, tiyatro, matematik, felsefe gibi birçok konuda yetkin bilgiye sahip olan, düşmanlarının bile saygı duyduğu liderimizi ve en büyük değerimizi bugün yerel seçimlerle geri kazandık. Birkaç şehir muhalefet tarafına geçti diye muhalefetin oyları arttı diye Atatürkçüler Atatürk’ü yıllar sonra bir yerel seçim ile hatırladı. Sevmeyenler sevmesin hatta saygı duymayanlar da duymasın. O da vatanı o kadar sevmiş demek. Ata’yı bir ideolojiye, bir inanca, bir partiye, belirli kişi yada görüşlere sığdırarak olmuyor Atatürkçülük, vizyonu dünyayı aşan bir rehber, bir yol, bir anlayıştır Mustafa Kemal. Kitap okumayacağız, eleştiri kabul etmeyeceğiz, fikir alış verişinde bulunmayacağız, çalışmayacağız, araştırmayacağız, üretmeyeceğiz, birleştirici ve bütünleştirici olmayacağız, bilgili olmayacağız, doğayı sevmeyeceğiz, hayvanları sevmeyeceğiz, insanları sevmeyeceğiz, yarınların plan programlarını hazırlamayacağız, her koşulda bağımsızlığımıza gölge düşürenlerle mücadele etmeyeceğiz… Yıllarca sadece küfür edeceğiz, oturduğumuz koltuklardan bir türlü vazgeçmeyeceğiz, yılın belirli günlerinde Atatürk’ü hatırlayacağız sonra da yerel seçimde bir taraf baskın oldu diye Atatürkçülük kurtulacak ve yaşatılacak öyle mi. Vay ki ne vay yazık ki ne yazık. Hiçbir şey bilmeden hiçbir şey anlamadan. Selam olsun Atatürk’e ve onu anlayana, bilene, yolundan gidenlere.