Gerçek başarı

Bir işe başlarken öncelikle kendimize cesaret vererek başlıyoruz. Bu şekilde yaklaşma sebebimiz ise işi yaparken yaşanan süreci en verimli bir şekilde tamamlamaktan geçiyor. Başladığımız yolda bazen zorlandığımız anlar ya da karşımıza çıkan engeller oluyor. Ama yine de hiç yılmadan önümüze bakıp daha iyisini gerçekleştirme çabası içinde oluyoruz. Saatlerimizi, günlerimizi hatta aylarımızı harcarken hiç ummadığımız anda yaptığımız çalışmalara gölge düşüren insanlar ya da bize ait olanı çeşitli yollarla ele geçirmeye çalışanlar beliriyor hayatımızda... Bizim başarımızı kendi başarısıymış gibi göstermeye çalışıp daha popüler olma yolunda ilerleyerek... Yaşanan şok durum sonrası ekipçe ve bize dört elle sarılan, güç veren insanların varlığı ile yeniden başlıyoruz daha iyisini, mükemmelini yapmak adına... Uzun saatler süren çalışmalar, gece ile gündüzün ayırt edilmediği zamanlardan geçiyoruz. Büyük bir umutla devam ederken daha acı bir şekilde görüyoruz ki aynı kişinin bizim işimize tahmin ettiğimizden daha fazla ket vurduğunu... Ve o an kafamızda oluşan kocaman bir 'BİTTİ'... Beraber yürüdüğümüz kişilere de artık çok teşekkür edip 'DEVAM EDEMİYORUZ' diye söylemek zorunda kalıyoruz. Sonrasında bir iki adım daha atıp yerimizde kalıyoruz çaresizce, gözümüz dolar bir şekilde...( Bugün sizinle buluşan satırlarım izlemiş olduğum bir diziden etkilenerek yazmış olduğum duygular). Evet hayatta başarı kadar başarının yoksunluğu da bizim için hep var. Başarımıza başkalarının engel olması ise daha derin bir yara bence. Şunu bilirim ki ne olursa olsun pes etmeden devam etmek... Yüreğimizde olan iyi niyetin ve başarının zaten bize ait olduğunu bilmek. Size ait olan zaten sizindir. Bir an kaybolmuş olsa bile o size yine dönecektir. O yüzden inandığımız yolda büyük bir umutla devam etmek gerektiğini düşünüyorum. Gerçekten sizin olan başarının hep sizinle olması dileklerimle...