Duyguların resmi

Hayatımızda çok fazla olaylar yaşıyoruz. Yaşamın her anında farklı bir anlam gizli aslında. İyi, kötü, güzel, çirkin... Hepsi bizler için. Bazen kara bulutlar üzerimizde oluyor. İçinize derin bir kasvet çöküyor. Ne yapsanız üzerinizden atamıyorsunuz. Ama bir an geliyor ki o ağırlık üzerinizden uçup gidiyor siz nasıl olduğunu anlamadan. Bazen karanlık gecelerin ardından ışığını canlı bir şekilde yansıtan güneş doğuyor. İçiniz kıpır kıpır bir halde kucaklayarak bakıyorsunuz dünyaya. Neden bu şekilde oluyor diye sorarsanız eğer kendinize? Cevabı belli; hayatın içinde bütün renkler var çünkü. En uç bir şekilde düşünürsek beyazdan siyaha ya da rengarenk düşünürsek kırmızıdan turkuaza gibi... En önemlisi de şu; insan hüznü de mutluluğu da en derin yaşayabilmeli. Örneğin; ben eğer o an gerçekten hüznü yaşamak istiyorsam asla ertelemiyorum. En detayı ile yaşıyorum ya da sevinçten mi uçuyorum. Sevincimi yaşamaya da asla engel olmuyorum. Çünkü engellediğinizde aslında son derece mutsuz bir yaşam döngüsü sizi bekliyor. İşte bu sebepten o an neyi yaşamak istiyorsa insan ya da hangi duyguyu hissetmek istiyorsa onunla bütünleşmeli eğer gerçek mutluluğu arıyorsa...