İki lafın başıdır: Eğitim sisteminin ‘ değişmesi ‘ ya da yükü biraz üzerimizden atmak için söylenen ‘ değiştirilmesi ‘ gerekir sözü. İyi de sormazlar mı insana : ‘’ Sen bunun için ne kadar çabacısın, ne kadar sokabiliyorsun taşın altına elini? ‘’ diye.

Bir insanın ‘ iyi bir insan’ olarak yetişmesi için değil mi bütün bu istekler ve bu sesler? Lafa bakarsan öyle . Her anne baba çocuklarının böyle yetişmesinin hayalini kuruyor.

Burada eğitim sisteminin kötü olup olmadığını tartışmayacağım bile. Çünkü ne kadar konuşulsa da ne kadar tartışılsa da bunu tek başımıza değiştiremeyeceğimiz aşikâr. Evet sistem kötü, doğrudur ; çocuklar eğitimden çok öğretimle donatılıyor, doğrudur. Daha sonuna ‘ doğrudur ‘ sözcüğünü getirebileceğim bir sürü cümle kurabilirim ki , bu da doğrudur.

Bizler ne yapabiliriz bizler ? Anneler, babalar, öğretmenler, sokaktaki amca ve teyzeler, dedeler, nineler … Ne yapabiliriz ?

Anne ve babaların biten bir günün akşamında çocuklarıyla aralarında geçen çok klasik bir konuşmadan daha doğrusu sorgulamadan bir kesit sunayım. Bugün hangi dersler vardı? Dersi anladın mı? Ödevin çok mu? Ne zaman ders çalışacaksın ? Bu aralar hiç çalışmıyorsun vb… Evet evet aynen bu sorular bu konuşmalar ve çocukların verdiği kaçamak cevaplarla geçer akşamlar genelde. Konuşmalara bakar mısınız Hiç, içinde eğitim kavramıyla ilgili tek soru var mı ? Oğlum ya da kızım , bugün hangi iyi davranışı öğrendin ve bunu bir yerde uygulayabildin mi, diye soran bir anne ya da baba var mıdır acaba ? Zannetmem. Zaten size de çok ütopik gelmiştir eminim.

Sokaktaki gençleri görüyorsunuz , görüyoruz. Okuyan , okumayan hiç fark etmiyor. Hepsinde bir başıboşluk bir amaçsızlık. Yol ortasında birbirleriyle olmayacak şakalaşmalar ,el hareketleri , küfürler , kavgalar… Hangimiz dur diyebiliyoruz. İki dakika ayaküstü konuşabiliyoruz. Sigara ve uyuşturucu kullanma , alkol alma yaşının ortaokullara kadar indiği bir toplumdayız arkadaşlar. Bundan vahim bir şey olabilir mi hem o gençler hem de ülkenin geleceği için. Bence bir ülke geleceği için onlarca hatta binlerce fabrikanın yok olmasından daha vahim bir şeydir bu.

Çocuklara bebeklikten çıkarken alınan ilk oyuncağı düşünün : Genelde oyuncak tabancadır ya da gerçeği zararlı olabilecek diğer oyuncaklar. Çocukları mutlu etmek için alınan oyuncağa bakın bir. Televizyon programlarındaki siyah takım elbiseli, eli silahlı karakterlerin gençleri ne kadar olumsuz etkilediğinden bahsetmeyeceğim bile ya da okullardaki ‘ Vatandaşlık ‘ derslerinin ne kadar boş olduğundan ve öğrencilerin bu dersi ‘ boş ders ‘ olarak görme ironisinden.

İki kere ikinin dört ettiğini , özneyi ,yüklemi, barajları, savaşları … gibi her bilgiyi nasıl olsa öğretiriz. Bir insandan bir bilgi deposu nasıl olsa oluşturabiliriz. Ama önemli olan önce iyi bir fert yetiştirmek. ‘ Bilgi deposu ‘ ndan önce iyi bir gelecek iyi bir insanlık için en azından ‘ Sevgi deposu ‘ oluşturmak. Her iyiliğin başlangıcı sevgidir bence. En azından bunu başarmaya çalışsak çok önemli bir iş yapmış olacağımızdan şüpheniz olmasın.

İşte bütün bunlar için herkes elini taşın altına sokmalı hatta o taşın altında gezdirmeli. EĞİTİM SİZ olun EĞİTİM HEPİMİZ olalım. Eğitelim .