Takip Et

SON DAKİKA

Şenol ACAR

Ana'doluluk

6 Kasım 2015, Cuma

     

‘ ’Anadolu’nun bağrından kopmuş gelmiş ‘’, ‘’Saf Anadolu çocuğu ‘’ gibi deyim haline gelmiş sözler günümüzde bir alay etme, dalga geçme muhabbetlerine kurban gitse de bu sözlerin gerçekten anlamlarını iyi yorumlarsak ne türlü duygusallıklar yaşarız bilinmez .

Saftır bizim insanımız ancak bunun temiz kalplilik anlamına gelen saflık olduğunu hepimiz biliriz. Analarımız, babalarımız, çiftçilerimiz, memurlarımız vb… Anadoluluk özünü kaybetmemiş nice insanlarımızdan oluşur bu kitle.

Özellikle kırsal kesimde yaşayan insanların muhabbetleri, samimiyetleri, misafirperverlikleri, çalışmaları akşamüstü sokak oturmaları ve İstanbul Türkçesini yerelleştirerek doğallaştırarak konuşmaları görülmeye, hatta yaşanmaya değerdir.

Yardımseverdir Anadolu insanı. Zor durumda olan komşusunun, tanıdığının hatta tanımadığının bile yardımına koşmaya hazırdır. Yardımlaşmayı sever ki köylerdeki ‘ imece ‘ usulü denen birliktelik bu durumun en güçlü kanıtıdır.

Misafirperverdir Anadolu insanı. Evine gelen her misafiri samimi karşılar ve samimi muhabbetler eder, ikramların en iyisini sunar. Dışarıdan gelen hiç tanımadıkları kişilere bile yiyecek, içecek ve kalacak yer yardımında bulunarak vefalılığın en güzel örneğini sunar.

Doğaldır Anadolu insanı. Tepkileri anlıktır. Sevgisi de nefreti de hemen yüzünden belli olur, saklayamaz çünkü. Yeri geldiğinde en güzel sözler dökülürken dillerden yeri geldiğinde de en ağır küfürler inletir her yeri. Doğallıktandır bunlar.

Yüzleri masumdur Anadolu çocuklarının. Kir pas içinde kalırlar oynadıkları oyunlar gereği. Yüzleri, elleri kirlidir belki ama dudaklarda hep bir tebessüm mevcuttur. Annelerinin bağırmasıyla eve zar zor giderler ve belki annelerinden yiyecekleri üç beş tokat ya da işitecekleri azar korkusu heyecanlandırır biraz kalpleri. Ama ne olursa olsun o oyunu ertesi gün yine oynarlar yine eve geç kalırlar yine azar işitirler.

Bir de Anadolu gençlerinin sevgileri, aşkları vardır ki sormayın. Yürekten bir sevgidir, karşılıksız bir sevgidir, sonuna kadar gidilen bir sevgidir. Biraz kıskançlık kokan, biraz yüze utangaçlık ifadesi vuran, en küçük olumsuzlukta da iç yakan bir sevgidir bu.

Çok şey var yazılacak daha anlatılacak çok şey var Anadolu insanıyla ilgili lakin sayfalar bunu almaya müsait değil.

Yazıyı buraya kadar okuyunca benim hayal dünyasında yaşadığımı düşünebilirsiniz. ‘’Artık böyle şeyler yok , bunlar çok eskide kaldı be’’ diyebilirsiniz. Kısmen haklı da olabilirsiniz.

Maalesef gelişen teknoloji, değişen toplumsal ve sosyolojik yapı insanları böyle düşünmeye itiyor.

Ancak her ne olursa olsun, tablo ne kadar kötü görünürse görünsün Anadolu insanı özünü unutmaz, gerçek kimliğinden bir şey kaybetmez bundan emin olalım. Özellikle kırsal kesimlerde bu duyguların bu yaşamların hâlâ çokça var olduğunu göreceksiniz.

Evet, biz Anadolu’yuz ve gerçekten çok doluyuz hâlâ.



Yazarın Tüm Yazıları

Öğretmenlik

30 Kasım 2015, Pazartesi

Ana'doluluk

6 Kasım 2015, Cuma

Eğitim Siz

31 Ekim 2015, Cumartesi