Çocuklar becerilerinin ve sorumluluk bilincinin gelişmesi için, net ve tutarlı sınırlara ihtiyaç duyarlar. Anne ve baba olarak çok fazla konuşmak, öğüt vermek, çocuğa vermek istediğiniz mesajın etkisini azaltır. Bunun yerine net, tutarlı ve dengeli sınırlar koymak gerekir. Bunu da çocuğunuzun duygusunu, davranışını kabul ederek ama sınırı da ifade ederek ve alternatif seçenekleri kendisine sunarak yapabilirsiniz.

Örneğin; çocuğunuz masayı boyuyorsa masayı boyamak zevkli olabilir ama masayı boya yapmak için kullanamayız. Onun yerine resim kağıdını, resim defterini ya da boyama kitabını boyayabilirsin. Bunlardan istediğin birini seçebilirsin. Ama önce masayı birlikte silmemiz gerekiyor. Seçimi ona bırakmanız ve masayı birlikte silmeniz kendisiyle işbirliği yaptığınızı hissetmesini sağlayacaktır. Çocukla güç mücadelesine girmemek ve onunla iş birliği yapmak genellikle işe yarar. Bu sayede çocuk kendi benliği ve ailesi içindeki yerini tam olarak görür ve kendini değerli hisseder. İşbirliği yapılan çocuk ailesi ve diğer insanlarla uyumlu davranışlar sergiler.

Çocuklar çoğunlukla yetişkinlerin dünyasına ayak uydurmakta zorluk çekerler. Bu nedenle de göstermiş oldukları davranışlar toplumda ve ailede aşırı davranışlar olarak karşılanabilir. Bahsedilen bu davranışların önlenebilmesi için otoriter davranmak genellikle faydasız kalırken daha yumuşak davranmaksa istenileni tam olarak ortaya koyamaz. Sınır koyma sayesinde çocuk kendisine birşeylerin diretildiğini, kendisinin birşeylere zorlandığını düşünmez. Uyumlu ve faydalı, nazik bir insan olması gerektiğinin farkına varır. Bu farkındalık ile hareket eden çocuk, etrafı ile her zaman olduğundan daha fazla uyum içinde olarak olumlu davranışlarını arttırır. Ayrıca sınır koyma ile çocuk mantıklı düşünebilme ve problem çözme becerisini de kazanarak ileriki hayatında da uyumlu bir birey olur.