İnsanda, doğuştan gelen aceleci olma yapısı vardır. Sabırlı olmayı insan sonradan öğrenir. Peki ben çocuğuma sabırlı olmayı nasıl öğretebilirim diye düşünebilirsiniz. Anne ve baba olarak olaylar karşısında önce siz aktif sabır sergilemelisiniz. Çocuğunuzun bu duruma şahit olmasına ve sizi izlemesine fırsat vermelisiniz. Çocuklar genelde büyüklerinden gördüklerini yaparlar. Bunun için önce siz anne ve baba olarak olaylar karşısında sakin kalmalı ve aceleci olmamalısınız.

Sabır soyut bir kavramdır ve okul öncesi dönemdeki bir çocuğun öğrenmesi için bunu çocuğunuza somutlaştırarak anlatmanız gerekir. Sabır denince akla ilk beklemek gelir. Çocuğunuza ilk olarak beklemeyi öğretmeniz çok yerinde bir davranış olacaktır. Beklemeyi öğrenmeyen çocuk sabır gösteremez. Sabrı bilmeyen çocuk sakin kalamaz ve öfkelenir.

Her istediğini istediği anda sunmak çocuklarda aceleci ve doyumsuz olma huylarını pekiştirir.

Çocuğunuzun istediğini her zaman anında yapmamalı ve bunun nedenini de ona somut bir şekilde açıklamalısınız. Çünkü açıklanmadığında sadece çocuğu bekletmek çocuğa kendini değersiz hissettirebilir, çocuğu öfkelendirebilir. Ama yapılan davranışın neden yapıldığını somut bir şekilde açıklamak çocuğun anlamasını kolaylaştırır.

Çocuğunuza küçük sorumluluklar vermeniz de onun sabretmeyi öğrenmesinde size yardımcı olacaktır. Örneğin dağıttığı oyuncaklarını toplaması, sofrayı kurmada ve toplamada yardım etmesi, eşyalarını katlaması gibi küçük görevler, sorumluluk alarak bir işi sabırla yapmasını sağlayacaktır.

Ayrıca çocuğunuza sabır konulu çocuk kitapları okumanız ve sonrasında kitap hakkında sohbet etmeniz de size yardımcı olacaktır. “Ağaç yaşken eğilir” atasözümüzde de anlatıldığı gibi çocuklara her türlü konuyu yetişkinlerden daha kolay bir şekilde benimsetebiliriz. İleride sağlıklı bireyler görmek ve bizi anlayan, sabır gösteren evlatlar istiyorsak öncesinde biz biraz çaba sarfetmeliyiz.