Havaların ısınmasıyla beraber, "Nisan gelsin de..." ile başlayan planlarımızın arttığı bir döneme giriş yaptık gitti. Hayırlı olsun. Umarım planlar aynen düşünüldüğü gibi işler. Gerçi pek sanmıyorum ama yine de iyi dilekte bulunmak istedim. Şahsen nisan ayına ertelediğim ne varsa, nisan gelip çattığında, "aslında bunu yazın yapacaksın" diyerek bir de yaza erteliyorum. Yaşar'ın bir şarkısında da dediği gibi "Hevesin olsa, paran olmuyor; paran olsa, hevesin..." Gençlikte olur böyle şeyler diyor, tadı-tuzu diye de ekliyorum.

FARKLI YERLERE GİTMEK

Hafta sonu zaman kısıtlı. Güne "Merhaba" diyor, kendini yollara vuruyorsun. Yol bitince saate baktığında öğlen olmuş bile... Payına düşen birkaç saati güzel geçirmek istiyor insan. Mümkün mertebe hoşuna giden, seni mutlu eden şeyler yaparak günü tamamlayabiliyorsan senden iyisi yok. Ama yolculuğun sadece tekli koltukla üçlü koltuk arasında sürüyorsa, molaları mutfakta veriyorsan o pek de iç açıcı olmuyor bence. Benim için tatil günü, farklı yerlerde nefes almak demek. Her gün soluduğum havadan uzaklaşmak istemem demek. Bu evimi sevmediğim anlamına gelmez. Aksine, günün keyif veren yorgunluğunu "oh" diyerek bitirdiğim ve bunu bir kahveyle kutladığım son durağımdır evim. Ben son durağa gelene kadarki yolculuğun hastasıyım. Geri döneceğim bariz, ne de olsa kürkçü dükkanı... Acele etmeye gerek yok ki.

UZUN YOL, ÇOK MÜZİK, AZ İNSAN

Hayaliyle tutuştuğum birkaç şeyden birinin tarifini paylaşacağım sizinle. Uzun yol, çok müzik, az insan... Bu benzersiz lezzete asla "Hayır" diyemiyorum. Er ya da geç, bir gün ulaşacağım! Hedefim otuzumdan önce ulaşmak. Hedef önemli. Şimdiden yaptığım hazırlıklar da yok değil. Mesela yol albümü. Böyle deyince albümü ben çıkaracakmışım gibi oldu ama tanısanız bilirdiniz, sesim bana kalsa daha iyi olur! İçinde şimdilik mütevazı sayıda şarkı olan bir klasörüm var; çok sevdiğim ama yola çıkınca bıkmamak için "tasarruflu" dinlediğim... Bilgisayarımdaki şarkıların hepsini art arda dinleyebilmem için üç buçuk güne ihtiyacım var. İddia ediyorum aynı şarkı ikinci kez çalmaz bile. Ne kadar filtreli seçim yaptığımı buradan anlayabilirsiniz. Bu klasöre girmek öyle kolay değil! Her sevdiğim şarkıyı orada barındırtmam. Ruhumu harekete geçirmeli, özgürlüğün sinyalini vermeli. Kısaca "Kalk, gidiyoruz Hatice!" demeli. "Bir yerden başlamak lazım" derler ya? Ben de böyle başladım. Motosiklet hayali kuranların kask alarak başlaması gibi de düşünülebilir işte, yorumunuza kalmış. İçinden geçmek istediğim yollardan birisini siz de görün istedim. Amerika Birleşik Devletleri'nin Nevada Eyaleti'nde. Fotoğraf tarifime bire bir uyuyor değil mi? Bence de.

Sorsan, on kişiden yedisinin hayali dünyayı gezmek. Ama bence en az üçü yalan söylüyor. Buradan, burnumuzun dibindeki İzmir'e gitmeye üşenen insanlar var. Nasıl olacak da kıtaları aşıp, yol çekecekler çok merak ediyorum doğrusu. Size de garip gelmiyor mu? Gerçi artık teknoloji ilerledi. Sanal tur diye bir gerçek var. Belki de onu kastediyorlardı. Neyse ki kendim için tadımlık seçtiğim yerler var. Oralara kavuşayım da dünya dönedursun şimdilik! Sait Faik Abasıyanık'ın da dediği gibi "Seyahatler çekiyor içim!"

***

Maillerimin sayısı istikrarlı gidiyor. İstikrar önemlidir, memnuniyet verir. Ben de çok memnun oldum sevgili okurlar. Haftaya yine buradayım, hoşçakalın!