Şehidimiz, Arslanımız Oğuz’un acı haberinin geldiği gün, Germencik Turanlar Mahallesi’nde Necdet Kaya ağabeyin yanındaydım. Acı haber hepimizin içini parçaladı. Vatan için bir can daha feda ettik. Geride, bu yola seve seve gidecek çok canlarımız var. Al bayraklı tabutta, omuzlarda geri dönecek. 45 yaşındayım, şimdi çağırsınlar 1992 yılında Gabar Dağı’nda bırakıp geldiğim mevziime geri dönerim. Yeter ki bayrak inmesin, ezan dinmesin.

Bu duygu yoğunluğu içinden Nejdet ağabeyin işletmesinde, fondan gelen türkünün sözleri ile irkildim. Gençliğimde onlarca kere dinlediğim türkünün sözleri acının üstüne çok farklı geldi. Tam üç kere tekrar ettirip dinledim. Tesadüf mü bilmem sözlerin sanki ayrı bir manası vardı ve önemli bir çağrı niteliğindeydi.

Paylaşıyorum, bakalım siz ne düşüneceksiniz?

Gülmemiz gerek

Ne yapalım demekle olmuyor dostum

Artık çaresini bulmamız gerek

Bizi bize düşman eden insanı

İçimizden çıkarıp atmamız gerek

Duygumuz aynıdır inan ki dostum

Katıla katıla gülmemiz gerek

Bitsin artık yasımız bitsin acımız

Bambaşka yarınlar kurmamız gerek

Bize bizden başkası dost olmaz dostum

Var olan gerçeği görmemiz gerek

Sebeple kavgaya kimimiz kime

Kanayan yarayı sarmamız gerek

Duygumuz aynıdır inan ki dostum

Katıla katıla gülmemiz gerek

Bitsin artık yasımız bitsin acımız

Bambaşka yarınlar kurmamız gerek

Bize bizden başkası dost olmaz dostum