İnsan nedir? Sorusunu çok duyar oldum. Çok güzel bir tarif olduğuna inandığım hikayeyi paylaşayım istedim;

İnsan çıtalıya (uçurtmaya) benzer aslında.

İNSAN doğar CAN kazanır, büyür GÜÇ kazanır.

Gücünü İKRAR' ından alır, ikrar verdiği kararlardır.

Eğer kararında ADALET'liyse erdemli olur. Adaletinde KEMAL' i bulursa KAMİL olur.

İşte o zaman YUNUS EMRE' nin dediği gibi "Canlar canını bulur. Ölse bile bedeni ölür. Ama o Can sonsuza kadar yaşar."

Bunlardan biri eksik olursa çıtalı uçamaz, insan da kamil olamaz. Kamil olmayana da insan denmez zaten, beşer denir.

Beşer deri demek, bildiğimiz deri, hani şu üstümüzde olan. Ayağımıza giydiğimiz yemeni gibi. Ama o sonsuza dek yaşayamaz, dayanıksızdır çünkü. İşte bu yüzden "beşer hep şaşar", zayıftır çünkü. Ona güç verecek, onu yaşatacak olan şey eksiksiz adaletle alacağı kararlardır. Ancak işte o zaman insan olur.

Peki KAMİL (insan) adaletini nasıl sağlayacak? Hakla.

Hak; içinde senin olmadığın kararlardan ibaret adalete denir. Adaletin kemali böyle olur. Demem o ki, insanın sonsuza dek yaşaması, içinde kendinin olmadığı tertemiz adalete bağlıdır.

İşte o zaman insan toprağın altında olsa da ölmez. Hakka aşıktır çünkü.

Ne demiş YUNUS' um, iki gözüm: "Ölürse beden ölür, Canlar ölesi değil"