Peki ama neden kendimize bunu yapıyoruz? Günümüzde bir çok insan alışılagelmiş sorumluluklarını yerine getirmek için çalışıyor. Aslında bizler tam olarak çalışmayı bırakın tam olarak yaşayamıyoruz bile. Görünüşte aslan kesilip çok donanımlı olabiliyorken içten içe kendimizi kaybediyoruz. İnsan aklı, doğasına işlenen şeyleri kafasını yastığına koyunca kurcalamaya başlıyor. Para, fatura, iş, gelecek kaygısı…

Kendimizden daha değerli olmadığını bildiğimiz bir başkalarının dahi sözleri ile kafamızın meşgul olmasına izin veriyoruz. Peki ama gerçekten bunu neden kendimize yapıyoruz? Biliyorum kimse bunun cevabını veremiyor. Çünkü bu hayattan sonra neler olacağını bilemediğimiz için sessizliğimiz, cevapsızlığımızı örtüyor. Hepimiz birer birey olarak aynı gemideyiz. Bu hayatın bizi nasıl yönlendirdiği, yaşamımızın bize sunduğu tercihlerden yaptığımız seçimler…

Tüm deneyimler, tüm seçimler bizi şekillendiriyor ama bir çoğumuz hayatımızı para, güç ve durağanlıkla örtüşen bağlılıklarımızın içine kilitlenerek harcıyoruz, kendi derinliğimizi keşfetmek yerine…

Hatta akşam eve gidene kadar saatleri sayıyoruz ve dinleniyoruz ertesi gün aynısını yapana kadar.