Geçtiğimiz hafta Pazar günü İzmir’de Sökeli bir vatandaşımızın yalnız yaşadığı evinde öldüğünü öğrendik. Yakınlarına ulaşılamadığı için cenaze Adli Morgda bekletiliyordu. O kişinin arkadaşlarına ulaştık. Bizden gazeteci olarak ölen kişinin yakınlarını bulmamız istendi. Ben de doğal olarak haberimi yaparak servis ettim. Gazetemizin önce sitesinde sonrada gazetede yayınlandı. Bu arada Söke Kaymakamı Tahsin Kurtbeyoğlu ile konu hakkında görüştüm. Kaymakam yardımcı olacağını söyleyerek telefonu kapattı. Aradan beş dakika geçmeden Söke İlçe Emniyet Müdürü Aydın Düzalan beni aradı ve ölen kişi hakkında bilgi istedi. Bendeki bilgileri kendisiyle paylaştım. Emniyet Müdürü o saatten sonra birkaç polisi o işi çözmesi için görevlendirmiş. Polis arkadaşlar daha 24 saat geçmeden o kişinin uzaktan da olsa yakınlarına İzmir’de ulaşmayı başardı.

Beni İzmir’den arayan ölen kişinin yakın arkadaşı titrek bir sesle teşekkür ederek, cenazenin yakınlarının bulunduğunu söyledi. Ben de ben sadece aracı oldum asıl işi polis arkadaşlar yaptı dedim. Onlara da çok teşekkür ettiğini iletti. Burada hep birlikte bir hayır işini çözüme kavuşturmanın sevincini yaşadık. Kaymakam Tahsin Kurtbeyoğlu’da bu hayır işine çok sevindi.

Neden anlatma ihtiyacı duydum bunu biliyor musunuz? Gazeteci sadece haber yapmaz. Gazeteci yaşadığı yerin sorunlarını haber yaparak çözüme kavuşturur. Birilerine çamur atarak gazetecilik yapılmaz. Daha önce görev yaptığım yerlerde olduğu gibi Söke’de de buna benzen birçok sorunun çözümüne imza atmaya başladım. Yaşadığımız yerin nabzının iyi tutmamız gerekiyor. Yoksa biri A partisini desteklerse, diğeri Ahmet’in adamı olursa, kimse haber yapamaz. O onun adamı bu bunun adamı arkadaşlar eğer biz gazeteci olarak adamın adamı olmayı sürdürmeye devam edersek, habercilik yapamayız. Biz gazeteciysek bize herkes saygı duymalı. Bu da yine bizlerin elindedir. İşimizi doğru, dürüst yapalım, hiç kimseye boyun eğmeyelim.

Kalın sağlıcakla…