Maalesef yeni nesil çok kötü. Birbirinden eğitimsiz ve kültürsüz ebeveynlerin eseri. Eğitim programından mı, müfredattan mı, sistemden mi yoksa her şeyden mi böyleler bilmiyorum. Çocuklar bağımlı. Anneler kurtulmak için tutuşturuyor eline tableti "aman benden uzak ol da ne yaparsan yap" diyor 2 yaşında tabletle tanışıyorlar, yaş 4-5 oldu mu da youtube'dan videolara sarıyorlar.

Teknolojiyle yatıp teknolojiyle kalkıyorlar. Fakat ortada dünya çapında büyük bir problem var. ‘Z Kuşağı’ da diye de tabir edilen yeni nesil teknolojinin içine doğdu ve aslında bu sanıldığı kadar da iyi bir şey değil. Sosyal becerileri çok az veya yok. Fiziksel olarak parmak kireçlenmesi gibi daha önce ortada olmayan hastalıklara sahipler. İçinde bulundukları ve en kötüsü gerçekmişçesine bağlandıkları o parlak dünyadan sonra gerçek hayat onları çok sıkıyor. İletişim kuramıyorlar. Ruh sağlıkları bozuldu bozulacak durumda.

Sorun Nasıl Başladı?
Akıllı telefon ve tabletler bu sürecin başlangıç noktası oldu. Yani aşağı yukarı 2000’li yılların başında doğan jenerasyon maalesef bu felaketin beraberinde gelen olumsuz yansımaları da taşıyor. Bu parlak, hareketli, rengarenk ve ‘çok uyaranlı’ dünya, bu nesle çok büyük hasar veriyor. Onları nasıl toparlarız bilmiyorum ama çalışmalara acilen başlanmalı. Bununla ilgili özel birimler olmalı. Kanunlarda değişikliklere gidilmeli. Çünkü çocuklarımız artık şu durumdalar:

» El motor becerilerini yitirdikleri için bilişsel olarak bu alana karşılık gelen kısımlar olması gerektiği şekilde gelişemiyor.
» Komut vermeye alışıklar.
» Komut almıyorlar.
» Yüz yüze iletişimde çok başarısızlar.
» Göz teması kuramıyorlar.
» Klavye başında yaptıkları espri ve eleştirileri hayatın içinde yapamıyorlar.
» Kendileri dışında yaşanan dünya çok sıkıcı, ebeveynler zaten onlar için tahammül edilmesi en zor insanlar...
              Bu dönemi yaşayan çocuğa sahip olanlarınız demek istediğimi iyi anlamıştır. Çocuklarımızı, teknolojiden izole etmek yerine ona nasıl hükmedeceğini öğreterek yetiştirmeliyiz.

              Son olarak yeni bir hastalık ve yaşlılarda görülen mevcut bir hastalığın çocuklarda başladığını söyleyerek konuyu toparlayayım. Vücut duruş bozukluğu, parmak kireçlenmesi, göz bozuklukları, boyun fıtığı gibi hastalıklar çocuklarda görülmeye başlandı. Ruhsal olarak da büyük problemler var. Bu parlak, yüksek çözünürlüklü dünya çocukların algılarını bozuyor. Gerçek ile sanalı birbirinden ayırt edemiyorlar...