Muğla’ya vardık gari bizimolan..!
2 Temmuz 2014, ÇarşambaTweet |
Çocukluğumu ve çıraklığımı geçirdiğim Karpuzlu ilçemiz aslında Aydın ile Muğla’ya köprü vazifesi görür. Kapruzlu’dan Milas’a giderken Aydın’ın son köyü benim köyümdür, Ovapınar Köyü yeni adıyla mahallesi. Çilesi ve sorunları ortaktır. Milas ve Karpuzlu’ya önceleri özel idareler bakıyordu şimdi büyükşehirler ilgileniyor ve bu noktada ilk yapılması gereken dağlarından trilyonlar kazanılan maden ve elektrik üretiminden lütfen biraz pay ayırın da şu madencilerin harabeye çevirdiği dağlarımız ve yollarımıza bir el atın…
Ben öncelikle değerli dostum Muğla Valimiz Sayın Hakan Güvençer ve Aydın Valimiz Sayın Erol Ayyıldız beyleri bir program dahilinde Kapruzlu’dan Milas’a kadar olan bölgeyi yerinde incelemelerini isterim. Çünkü bu bölgenin yaşam şart ve koşulları ülkemizde en ağır yaşam koşullarının olduğu bölgelerdendir. Önümüzdeki süreçte Muğla Büyükşehir Belediye Başkanı Dr. Osman Gürün ve Aydın Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Özlem Çerçioğlu da bu bölge için biraz çalışmalı ve bu bölgenin kötü gidişine dur demelidir. Eğer mümkün ise ki mümkündür, Valilerimiz ve Büyükşehir Belediye Başkanlarımız mutlaka Kapruzlu’dan Milas’a bir inceleme seyahati yapmalarında yarar vardır. Çünkü bu bölge il sınırıdır ortak karar ve harekete ihtiyaç vardır. Bu sorun partiler üstü ve gerçekten eğer giderseniz, “vay be Allah Allah” diyecek kadar şaşıracaksınız. Dağlarından maden, tepelerinden elektrik, Karpuzlu'da Alinda Milas’ta Labranda ve bu iki tarihi kalıntının mesafesi 15 kilometre civarındadır. Yani o bölgeye yapılacak yol ki Karpuzlu Milas Arası 35 kilometredir. Diğer taraftan Madenlerin terbiyesi sağlanamamıştır. Çevreye verilen zarar artarak devam ediyor. Hala daha Karpuzlu Ovapınar Mahallesi madenlerde kullanıldığı iddia edilen kimyasal karışımlı suya içmeye mahkum bırakılıyor. Seçim önü dağdan kaynak su getirildi, ama hemen seçim sonu kesildi. Pompayla basılan su yetersiz ve içmeyi bırakın kullanmaya bile müsait değil.
Bu yazının içeriğindeki sorunları yılardır dile getiriyorum. Gazetemiz artık Muğla ve ilçelerinde de bayilerde satışa sunuldu. Bu anlamda gazete yönetimimize tebrik ve teşekkür ederim. Çünkü ben anne tarafından Muğlalı, baba tarafından Aydınlıyım. Yörük olduğumuzdan mıdır nedir, neredeyse Muğla’nın her yerinde akrabamız var. Elbette çok sayıda dostlarımız da var. Artık Muğla’da da yayında olmamız benim için daha geniş yazı alanı yarattı.
Milas Beypınarı, Çamlıyurt, Eski Türbe üçgeninde çok zamanım geçti. Yine Milas’ta ve Bahçeburun köyünde halen oturan ve gidip geldiğim akrabalarım var. Bölgeye olan ilgimiz kulaktan duyma veya günübirlik bilgiler değil. 47 yıllık bir süreci görüp yaşayan bir kardeşinizim dolayısıyla inşallah bu çağrımıza bir cevap gelir de, bölgede yaşananları ve yapılaması gerekenleri şehirlerimizin şehreminleri ve devleti aliyyeleri yerinde görür ve çözüm üretir. Gerçekten devlet ve milletine sevdalı bölge insanı bunu hak ediyor.
Maden firmalarımıza karşı bir at gözlüğü bakışına sahip değilim. Elbette onların da çok sorunları var, ama bölge insanına verilen zararların telafisi çok zor. Ondan dolayıdır ki, devletimizin de bölgeye biraz daha yatırım yapması şarttır. Bölgeye yapılacak yatırımlardan en çok maden firmalarımızda çalışanlar ve firmalar kazanacaktır. Örneğin Aydın Gülük arası demiryolu olsa sizce fenamı olur?