Bazen duyuyoruz ‘sabah ezanının sesinden rahatsız oluyoruz’ diye kestirmeye çalışanları.

Aldırış etmiyoruz. Hadsizliğine ve terbiyesizliğine veriyoruz. ‘Allah’ından bulsun’ diye, kale bile almıyoruz.

Geçenlerde Güzelçamlı’da, siteler bölgesinde Ramazan dolayısıyla iftara davet edildik. Saat yaklaştı. Bekliyoruz, ezan sesini duyalım da orucumuzu açalım diye.

Misafir olduğumuz evin sahibi “Hiç boşuna bekleme. Biz burada orucu ezanla değil saatle açıyoruz” deyince, şaşırdım.

Bu işlere kim bakıyor bilmiyorum, ama açtırın ezanımızın sesini.

Benim ülkemde, ezan sesinin varmadığı köşe kalmasın.

Çocukluğumuzdan beri alışmışız biz, iftarın ezan sesiyle başlayıp sofraların şenlenmesini.

Kimsenin inancına ve ibadet edip etmediğine karıştığımız yok. Herkesin yaşam şekli kendine.

Yalnız, yılda bir ay olsun insanların ezanın sesini heyecanla beklemesi kadar güzel bir duygu yok. Bu duyguyu çocuklarımıza da alıştırmak ve yaşatmak istiyoruz.

Minarelerimizi ezansız bırakma Allah’ım…