Bu konuda herkesin kendine göre bir açıklaması, yöntemi ya da hikayesi vardır.

'Bu da benimki olsun!..’

Bir damla meniden, kazara ya da besmeleyle dünyaya gelmiş kula sırtını dayamamaktır. Çalışarak inanmaktır. Yol arkadaşlarını iyi seçip onlara güvenmektir, hedefler koymaktır.

Topluma aykırı olmamaktır. Eleştiriler yerine hoşgörülü olmaktır. Paylaşmaktır ve sana omuz verenlerin elinden tutmaktır. Başarısızlığı önce kendinde arayıp başarıyı paylaşmaktır.

İnsanların gözlerine bakmaktır. Ona 'yapabilirsin' inancını vermektir. Herkesin bir şansa ihtiyacının olduğunu bilmek ve herkesin hata yapabileceğini de unutmamaktır.

Ola ki başardın da kendince bir yerlere geldin, makamına yaslanıp türlü imtiyazlar kazanıp yetkini suistimal etmek değil Hakk’ı ve halkı ihmal etmemektir!..

Her şey bir tarafa; kazandığın her şeyi bir gün bırakıp gideceğini bilerek yaşamak ve bıraktığı şeyin insanlığa faydası olacağını bilmek, huzurların en güzelidir.

Hani 2011 yılında Cumhurbaşkanlığı Edebiyat Ödülü'ne layık görülen fakat kendisine verilen plaket ve para ödülünü, değerleri adına reddederek bu ödülü almaya gitmeyen Sezai Karakoç’un da ‘Sürgün Ülkeden Başkentler Başkenti’ne’ adlı şiirinde söylediği gibi ‘Başarının sırrı’ aslında şu dizelerde saklıdır;

“Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır

Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır”