YAŞAR USTA'YI ARAMAK, MAHMUT HOCA'YI ÖZLEMEK..
11 Ocak 2018, PerşembeTweet |
“Bak beyim, sana iki çift lafım var. Koskoca adamsın. Paran var, pulun var, her şeyin var. Binlerce kişi çalışıyor emrinde. Yakışır mı sana ekmekle oynamak? Yakışır mı bunca günahsızı, çoluğu çocuğu, karda kışta sokağa atmak, aç bırakmak? Ama nasıl yakışmasın! Sen değil misin öz kızına bile acımayan, bir damlacık saadeti çok gören.”
SEN BENİM KİM OLDUĞUMU BİLİYOR MUSUN DİYENE
“Bizim Aile”ydi o filmin adı...
Bu ülkenin başına musallat olan “Sen benim kim olduğumu biliyor musun” kibrine, hepimizin ortak isyanını anlatıyordu o cümleler...
Bu ülkenin “Sen benim kim olduğumu biliyor musun” heybetiyle gezen siyasetçisine, her devirde mahallemize musallat olan zebellaya, canavarlaşmış, gaddarlaşmış güç sahibine, zulmünü silah etmiş zalimine..
İçimizden, ta şuramızdan yükselen bir feryattı...
Biz Yaşar Usta’yı işte, zulme direnen her insanın içindeki o feryadı, en delikanlı, en hüzünlü haliyle söylemesini sevdik.
Dedim ya... “Bizim Aile”ydi o hayat filminin adı...
Abimiz, babamız, kardeşimiz söylüyordu.
Biz Yaşar Hoca’yı çok sevdik...
SAHİ NEDEN SEVDİK
"Okul sadece dört yanı duvarla çevrili, tepesinde dam olan yer değildir. Okul her yerdir. Sırasında bir orman, sırasında dağ başı. Öğrenmenin, bilginin var olduğu her yer okuldur."
Büyük oyuncu Münir Özkul’un ölüm haberi her birimizin yüreğine dokundu...
Neden hepimiz, bir millet aynı anda “Mahmut Hocamızı kaybettik” diye için için ağlamaya başladık...
Çünkü o, parasız, paralı yatılı, taşımalı, taşımasız her okul talebesinin, onların her annesinin, babasının Mahmut Hoca’sıydı...
Münir Özkul, 92 yaşında hayatını kaybetti.
Çok az kişi onu oynadığı Batılı tiyatrolardaki büyük karakterlerle hatırlayacak.
Pek çoğumuz için o Hababam Sınıfı’nda sert mizacının altında müşvik bir kalbi olan Mahmut Hoca, Gülen Gözler’de evine uçakla giren Vecihi’nin sakarlıklarına bile tahammül eden ama ailesini korumak için patronunun karşısına dikilen Yaşar Usta, bazıları için Neşeli Günler’de Saadet Hanım’la turşu kavgası yapan, çocuklarına pek de lezzetli olmayan yemekler yapan, dikişlerini diken, palavracı Ziya’nin abisi yoksul turşucu Kazım Efendi...
92 yaşındaki büyük bir ustaya veda ederken bugün o içimizi ısıtan, bizi mutlu eden, iyi şeyler hatırlatan bütün o karakterler dışında, gerçek Münir Özkul’u saygı, sevgi ile anıyor ve arıyoruz...